27 december 2012

De GoPro Hero 3 vs Hero 2

De nieuwe generatie GoPro camera's is uit. Zoals de meesten wel zullen weten maak ik veel gebruik van de GoPro. In eerdere blogs heb ik hier al over geschreven en mijn films zijn hier te bekijken.

Ik heb voor deze 3e generatie GoPro camera's voor de Hero 3 Black Edion gekozen. Waarom? Na enkele gesprekken met mensen die hem al hebben gebruikt en veel reviews bekeken en gelezen te hebben ben ik tot de volgende conclusie gekomen:

De witbalans op de Hero 3 Black corrigeert sneller ten opzichte van de Silver, White en Hero 2 edition, waardoor overgangen van schaduw naar licht sneller verlopen. Bij de Black edition is een aanzienlijke verbetering in kleur en contrast te zien ten opzichte van de Hero 2 en de Silver edition. Verschil is ook al te bespeuren tussen deze laatste twee edities, maar dit is niet heel groot.
Ook de resolutie van de Black edition steekt ver boven die van de Silver edition en Hero 2 uit. De resolutie van de Hero 2 en Silver edition is nagenoeg gelijk.
Het is ook in slechte lichtomstandigheden waarin de Black edition zich weer van de Hero 2 en de Silver edition in beeldkwaliteit onderscheidt, al presteert de Silver edition al ietsjes beter dan de Hero 2. Nog steeds is bij de Black edition aardig wat ruis te bespeuren, maar vergeet niet dat we hier met een actioncamera te maken hebben.
De derde generatie GoPro's produceert beduidend beter geluid dan de Hero 1 en 2, maar of je hiervan veel gebruik zal maken en dus invloed heeft op je keuze, zal ieder voor zich moeten bepalen.

19 december 2012

Film De Grootwater experience

Na een intensieve zoektocht  vond ik een stuk water waar zich meerdere karpers ophielden. Twee dagen lang maakte ik de tocht naar dit gedeelte van het water en bestudeerde ik het gedrag van de vissen. Toen ik eenmaal mijn aanpak had bepaald, moest ik nog een plek vinden om te kunnen zitten. Mijn enige optie was een relatief kleine opening tussen de bomen in het struikgewas. Links van de stek ligt een dikke boomtak in het water, recht voor me, op zo'n drie meter uit de kant, een langgerekt lelieveld evenwijdig aan de oever. Hier wordt nooit gevist. Al met al een uitdagende stek.

Een enkele keer heb ik tijdens een sessie een camera op één van de stekken geplaatst. Omdat dit vanwege de waterdiepte nogal wat voeten in aarde had en het water door de scheepvaart niet altijd helder genoeg was, heb ik dit niet altijd gedaan. Achteraf was het best de moeite waard geweest, omdat het in mijn ogen schitterende beelden heeft opgeleverd! Bij het maken van de film werd ik nogmaals op de diversiteit aan karperuiterlijkheden gewezen die zulke open systemen herbergen. En dan die runs! Van gierend tot stotterend!

Veel plezier met kijken. Doe dit in HD voor het scherpste beeld dat YT toelaat..

13 december 2012

Eindejaars aanbieding!

Boudewijn Margadant en Rolf Bouman slaan de handen ineen en komen met een spectaculaire eindejaars aanbieding! Bestel nu hun beider boeken voor slechts € 33,33 (incl. verzenden!) en profiteer van 50% korting! Bestellen doe je via: info@duurbetaald.nl
Voor meer informatie over de boeken, kijk op Een moment van verleiding en Duur betaald

20 november 2012

Een mededeling

Momenteel gaat bijna al mijn tijd uit naar een aantal andere dingen dan vissen. Daarom heb ik besloten om tot 1 februari 2013 in principe even niets te plaatsen op mijn blog. Zo kan ik me ruim acht weken volledig storten op wat er gedaan moet worden. De voltooiing van mijn hartboek is er één van.

14 november 2012

De Grootwaterexperience

In de loop van het jaar heb ik veel verteld over mijn grootwatervisserij, maar uiteraard heb ik ook gefilmd. Deze ongeveer 45 minuten durende film komt binnenkort uit, maar hier is alvast een korte trailer. Uiteraard in HD te bekijken.
Wil je geen film meer missen of misschien een oude terugkijken? Abonneer je dan op mijn YouTubekanaal.

9 november 2012

Project Area 51 de vierde sessie

Project Area 51, vang vijf twintigers en één dertiger. De doelstelling van dit project kan niet korter omschreven worden. De vierde sessie is gevist. In de eerste drie sessies hebben we al drie twintigers weten te vangen en dus heet het project nu Area 21. Is hier verandering in gekomen? Daar kom je achter als je het verslag leest op Natvlees.


7 november 2012

Geen gelul, tweede worp, eerste meter


Mijn telefoon komt tot 'leven'. In het verlichte scherm een bericht van Wouter: 'Morgen 9.30 u ff 3 u snoeken?'
Snoeken? Is hij gek geworden? En what about karper dan? Maar waarom ook niet eigenlijk? We hebben het er onlangs nog over gehad en in drie uurtjes kan er een hoop gebeuren.

En zo komt het dat Wouter de volgende dag om 9.25 uur voor de deur staat. Om tijd te besparen kiezen we voor een vaart niet al te ver weg. De kanten zijn steil hier en Wouter's schoenen hebben hier niet het juiste profiel voor. Maar wat moet dat moet, dus zet hij door. Glibberend over gevallen blad en nat gras weet hij een plekje te vinden waar zijn voeten kunnen blijven staan. We gooien elke een andere richting uit.

5 november 2012

Project Area 51 de derde sessie

Area 51, de derde sessie. Vang vijf twintigers en één dertiger, dat is wat we ons ten doel hebben gesteld voor dit project. De derde sessie zit erop.


De afgelopen weken hebben Rolf en ik getwijfeld over het vervolg van Area 51. Door persoonlijke drama's en andere, belangrijkere dingen dan vissen, hebben we ons project even gelaten voor wat het was. Nu we weer in rustiger vaarwater zijn beland, hebben we besloten de boel weer op te pakken. Vissers zijn immers doorzetters en optimisten en kunnen improviseren als de beste. Toch?

28 oktober 2012

Zeven tot zeven spiegel

Het is al donker en vooral koud als Wouter en ik bij het water aankomen voor een 'zeven tot zeven' sessietje. We hebben een uurtje vertraging opgelopen, waardoor we in het donker moeten opbouwen. Beiden hebben we ervoor gekozen om geen overwrap over onze shelter te gooien voor dit korte nachtsessietje. Nu ik merk hoe koud het is heb ik daar toch wel spijt van. Met een overwrap is het toch iets behaaglijker.

24 oktober 2012

Even uw aandacht!

Het scheelde niet veel of deze vis had mij overleefd
Het is deze week Donorweek, dus besteed ook ik hier natuurlijk even aandacht aan.
Dit is wat ik op mijn Facebookpagina heb geplaatst:

Een memorabele vangst in de herfst van 2012.
Dankzij iemand die zijn of haar hart beschikbaar stelde en mij zodoende het leven schonk!
Mensen, neem een moment om te registreren of je donor wilt zijn. Twijfel je? Lees dan de info op deze site door om je keuze te bepalen.

Oja, eind dit jaar zal mijn boek verschijnen over mijn voormalig leven als hartpatient!

Nu ga ik weer vissen; dankzij mijn donor :)

22 oktober 2012

En opeens ligt ie daar


De kieuwen pompen krachtig, de staart slaat. Het is tijd. Ik ontspan mijn vingers en verminder daarmee de grip die zij hebben op zijn bovenlip. De vis keert iets van me af en zwemt rustig met een paar staartslagen van me weg. Nu is mijn vissersleven op dit water compleet. Deze had ik nog nooit. Dit gewicht had ik nog nooit. Ik tril, mijn armen, schouders en onderrug doen pijn. Op dit gewicht was mijn lichaam nog niet berekend, anderhalf jaar na de operatie.

16 oktober 2012

Carp and the City part 14

Nu Wouter en ik wat feeling hebben gekregen met het Gat, zijn we terug op de 'Dealerstek'. Het regent. We haasten ons alles op te zetten, maar moeten toch wat droge kleding aantrekken om niet te verkleumen. Het wordt dit keer een vier uur durend sessietje, dus een uurtje korter dan normaal.

Een uur later is de duisternis ingevallen en verzorgt Wouter dit keer het avondeten. Van de  dealer vooralsnog geen spoor. Misschien te weinig klandizie met dit weer?

12 oktober 2012

Carp and the City part 13 Winterstek?

Het Gat, je ziet het niet, maar is er wel
De peilinspanningen hadden me een aantal interessante plekken opgeleverd waar Wouter en ik nu onder andere onze Carp and the City-sessies vissen. Eén zo'n plek is het Gat. Het Gat ligt in een betrekkelijk smalle gracht en zoals de naam doet vermoeden is het Gat een dieper deel in het voor de rest vrij eentonige bodemverloop van de gracht. Het is er over een lengte van ongeveer vijftig meter een halve meter dieper dan de rest van de gracht, waar het ongeveer twee meter diep is. Hoe deze kuil er is ontstaan of waarom deze is gecreeerd weet ik niet, maar aangezien het het diepste deel binnen een dikke twee kilometer gracht is, zou het best wel eens een interessante najaars- en winterstek kunnen zijn.

9 oktober 2012

Carp and the City; the movie - part 1


Carp and the City. De serie is voortgekomen uit een aantal korte avondsessies die ik met Wouter viste in de stad. Het vissen in deze omgeving is heel anders dan we gewend waren, maar dat het vissen tussen steen, beton en asfalt weldegelijk zijn charme heeft, werd ons ook al snel duidelijk.

Deze eerste film beslaat ruwweg deel 1 tm 11 van Carp and the City.

7 oktober 2012

Carp and the City part 12 De Dealer

Iets voor zessen komen Wouter en ik op plaats van bestemming aan. Om er te mogen parkeren storten we weer een godsvermogen op de gemeentelijke rekening en laden daarna de spullen uit. Een half uurtje later ligt alles in. We zijn een soepel werkende machine geworden. Beiden hebben we één rig onder de eigen kant liggen in een opening tussen twee bootjes. Wouter heeft zijn andere rig op zo'n twintig meter uit de kant gedeponeerd en ik de mijne voor een bootje, tegen de overkant.

5 oktober 2012

Project Area 51 de tweede sessie

Area 51, de tweede sessie. Vang vijf twintigers en één dertiger, dat is onze taak de komende weken. Rolf en ik doen om de beurt verslag van onze sessies. De tweede zit erop.


Dat we voor onszelf de lat behoorlijk hoog hebben gelegd weten we. En dat ons project zo'n vliegende start zou kennen hadden we ook niet kunnen bevroedden. Het watersysteem dat we bevissen staat nou eenmaal niet bekend om zijn vele grote exemplaren, in tegendeel. En groot hebben we dus vertaald naar onze doelstelling.

1 oktober 2012

Project Area 51 de eerste sessie


Area 51, de eerste sessie. Vang vijf twintigers en één dertiger, dat is onze taak de komende weken. Rolf en ik doen om de beurt verslag van een sessie. De eerste is achter de rug. Hoe het is gegaan? Lees het op Natvlees 

29 september 2012

Boustails in KARPER magazine

KARPER nr. 74 komt binnenkort uit en ik sta erin! Het is onderhand mijn vijfde artikel voor dit magazine en dit keer gaat het over observeren.

De preview
Hierbij de preview zoals die door KARPER is vrijgegeven:

Het grootste deel van de visserij van Boudewijn Margadant bestaat uit observeren. Omdat hij het leuk vind om te doen, maar meer nog omdat hij er veel van leert en daardoor effectiever kan vissen. Observaties zijn weliswaar momentopnamen en 'kosten' je misschien wel eens vissen, maar als je veel observeert zal je op de langere termijn meer vis in korte sessies kunnen vangen.

26 september 2012

Project Area 51 Introductie


Een spannend project staat op het punt te beginnen. Samen met Rolf een najaarsoffensiefje op een voor ons betrekkelijk nieuw water. Wat de plannen en doelstellingen zijn? Lees maar verder en geniet een klein maandje online met ons mee!

Hoe het begon, de whatsapp conversatie:

Rolf: Yoyo, what’s up?
Boudewijn: Yo! Weinig, moet meer gevist worden…
Rolf: Dat sowieso. Projectje doen?
Boudewijn: Wat had je in gedachten?
Rolf: Najaarsdingetje, groot water maar niet hetzelfde als vorig jaar en ook korter.
Boudewijn: Top! Bliep-bliep-bliep doen? Je weet wel, vlakbij bliep-bliep-bliep. Is wel verder rijden.
Rolf: Ja! Helemaal niet aan gedacht! Van de week een ochtendje peilen?
Boudewijn: Ja, is cool, we bellen morgen nog even dan…
Rolf: Okee, ciao!
Boudewijn: Later!

25 september 2012

De laatste sessie

Er is onderwater gefilmd
De knoop is doorgehakt. Ik stop op mijn tot voor kort succesvolle voerstek. Nu er vandaag weer geen vis op de mat is gekomen en de twee voorgaande sessies slechts één vis hadden opgeleverd, heb ik besloten er te stoppen. Of de vissen hun zwemroute hebben veranderd, de aastijden op de stek zijn verschoven of het intredende najaar hier de oorzaak van is, is me nog niet helemaal duidelijk. Stekdressuur kan toch ook niet de reden zijn omdat ik gemiddeld slechts twee keer per week vijf uurtjes op de stek heb gevist. Al de moeite steken in een toevelastreffer zie ik niet zitten en het is ook wel weer eens tijd voor een ander uitzicht. Het najaar is begonnen en er wachten meer uitdagingen.

20 september 2012

Frank's Boezemmonster

Wie als karpervisser de naam Frank Huisman hoort of leest, denkt waarschijnlijk aan penvissen. Ik wel in ieder geval. Tot ik Frank ietsjes beter leerde kennen door wat mailwisselingen en een enkel telefoongesprek. Daaruit werd duidelijk dat hij weldegelijk zo af en toe de steuntjes en beetverklikkers tevoorschijn haalt en geregeld wat boilies strooit.

Na weer eens wat getypte tekst te hebben uitgewisseld, liet Frank blijken graag eens deelgenoot te willen zijn van een drilfestijn zoals ik die de laatste sessies op één van mijn stekken beleef. Een afspraak werd gemaakt en zodoende zitten we onder de shelter, in de regen, achter mijn hengels. Frank heeft zijn hengels thuisgelaten, want drie hengels is hier echt het absolute maximum. Teveel lijnen in het water betekent minder aanbeten. Frank zal zich over de eerste aanbeet ontfermen.

13 september 2012

Come to me baby!

Er staat een lekker briesje. Ik zou het graag harder zien, maar ach, je hebt het weer nu eenmaal niet in de hand. De koeten verlaten de rietkraag als ik begin op te bouwen. De eerste rig vliegt niet veel later door de lucht. Met een doffe tik voel ik het lood op het schone zandplaatje tussen de watersla neerkomen. Ik voer wat Monstercrabjes bij en ga met de tweede hengel aan de slag. Twee van de vier koeten duiken al naar de zojuist gevoerde bollen.

12 september 2012

Drilling in the rain

De enige vis die ik dril als het droog is
De weeromslag. Op Facebook bleek dat ik niet de enige was die er bijna smachtend naar uitkeek. Hoewel ik op diverse andere plaatsen karpers zag springen is het vertrouwen in mijn stek torenhoog. Drie dagen heb ik anderhalve kilo Monstercrabjes naar de stek gebracht en de vier meerkoeten, hier mijn karpergraadmeters, zijn er blijven hangen, dit in tegenstelling tot de andere koeten op het water die elkaar ver van mijn stek hebben opgezocht en grote groepen vormen.

10 september 2012

Karper op de kant, missie geslaagd!

Ik heb het de laatste tijd te druk gehad om te vissen, zelfs voor een paar uurtjes. Wel heb ik eindelijk weer eens na lange tijd een artikel voor KARPER magazine geschreven en het schrijven aan mijn hartboek weer opgepakt. De cover is op dit moment in de maak!
Nu kon er eindelijk weer gevist worden. Peter heeft ook wel zin, maar heeft, net als ik de afgelopen twee weken, chronisch tijdgebrek. Een nachtje tussen de verplichtingen door biedt een mogelijkheid.

We gaan voor groot, water welteverstaan. Een autorit van een dik half uur, gevolgd door een tocht over een fietspad en vervolgens door rietland en hoog onkruid. Het paadje in het riet en onkruid bood uitkomst, maar geeft wel aan dat er onlangs nog mensen hebben gelopen. Vreemd eigenlijk, want we bevinden ons in de middle of nowhere. De blikken bier, lege wietzakjes, wegwerpbarbecue en kampvuurresten zijn stille getuigen.
Rond 20 uur staat en ligt alles naar wens. Ik lig vlak voor een steenstort en Peter tegen de rietzudden. Terwijl het eten suddert, speuren we in gedachten verzonken het water af. Wat een slok water en wat gaaf om hier een vis te vangen...

26 augustus 2012

Film Karperobservaties

Ergens is een voerplekje dat soms bezocht wordt door karpers. Mijn onderwatercamera stond paraat, een andere had ik in de hand. In het filmpje is ook duidelijk aan de beelden te zien dat filmen onderwater lastiger is dan menigeen denkt. Lijkt het water van bovenaf helder, blijkt het beeld onderwater toch een stuk troebeler te zijn! En wat te denken van het geluid dat een in het water gegooide boilie of pellet maakt?! Check het filmpje.

25 augustus 2012

Carp and the City part 11; Vissen is ook bezinnen

Een beroepsschuit heeft tegen 'Wouter's dukdalf'
aangemeerd
Omdat onze voorgaande drie stadsessietjes niet het gewenste resultaat opleverden, hebben we dit keer gekozen voor een populaire aanlegplek voor boten. Altijd goed. Soms wordt deze plek ook door de beroepsvaart gebruikt om te overnachten. Langs het water loopt een smalle groenstrook, waar we onze hengels nog net kunnen plaatsen zonder dat deze door de langsrijdende auto's van de steunen worden gereden. Zelf nemen we aan de andere kant van het asfalt plaats, in een groenstrook, voor een van de stadsparken. De auto, die naast ons staat, biedt enige bescherming. De afspraak is dat als een van ons een run krijgt, hij de ander meteen op het hart drukt goed om zich heen te kijken alvorens over te steken. Doodgereden worden in je haast een hengel op te pakken is ook zo lullig.

21 augustus 2012

Twee uurtjes karpers spotten part 2 of 2

Andere dag en weer twee uurtjes karpers spotten. Zoals altijd gaan de camera's en een beetje oppervlakte- en bodemvoer mee. Voortaan behoort de GoPro ook weer tot de standaard spotuitrusting. Want wie weet..?

20 augustus 2012

Twee uurtjes karperspotten part 1 of 2

Wat mij betreft nodigen deze warme dagen niet uit tot met visgerei bepakte, lange, intensieve struintochten langs het water. In mijn huidige conditionele staat red ik dat gewoon nog niet. Toch zijn het vaak deze dagen die je erop kunnen wijzen waar de vissen zich in uitgestrekte watersystemen ophouden en dat is als je vaak korte instantsessietjes als wapenfeit inzet wel zo handig. Daarbij is het natuurlijk ook gewoon leuk om te zien om de vissen de dag doorbrengen.
Dus toog ik twee keer met camera's voor twee uurtjes naar de waterkant. Hier het eerste van het tweedelige fotoverslag:

16 augustus 2012

Carp and the City part 10; Een flesje wijn doet wonderen

Een nieuwe poging in de stad. De opties zijn beperkt door de vele boten en barbecuende mensen. Toch hebben we een mooie plek op het oog waar we vier verschillende stekken zouden kunnen bevissen zonder al teveel last van de boten te hebben. We zullen ons hiervoor echter wel op privégebied moeten begeven.

13 augustus 2012

The search for carp; the underwaterfootage

Een tijd geleden plaatste ik wat screenshots van onderwaterbeelden die ik tijdens mijn zoektocht naar karpers en nieuwe stekken had gemaakt. Om alles goed waar te kunnen nemen dienden de omstandigheden perfect te zijn en die dagen waren ze dat. Vele kilometers werden er gemaakt, talloze uren werden er langs de oevers van het watersysteem doorgebracht en vele uren werden er op het water gespendeerd. Het mooie van dit watersysteem, vind ik, is dat er vissen uit alle hoeken van Nederland rondzwemmen en de meeste van hen nog nooit zijn gevangen.
Het spreekt voor zich dat mijn inspanningen me een hoop informatie heeft opgeleverd. Een mooie bijkomstigheid is dat ik unieke beelden van o.a. karpers in hun leefomgeving heb weten te maken. Hier de film: (Kies uiteraard voor het afspelen de hoge resolutie ;) )

11 augustus 2012

Instant een nachtje

Zomaar een nachtje met Peter. Na het debacle van onze laatste, gezamelijke sessie kozen we dit keer voor een beproefde stek. Hier zwemt altijd wel vis rond en door alle rigs strategisch te plaatsen is onze kans op vis maximaal. Deze keer geen gedegen voorbereiding, gewoon de rigs erin met wat aas en afwachten. Een fotoverslagje van de nacht.
Een paar uur later zou Peter voor het eerst zijn bunker
moeten verlaten om te drillen
 

8 augustus 2012

Nat karpergedoe

Er duikt geen koet. Een goed teken dus, zoals onderhand gebleken is. Snel zet ik de hengels in elkaar, monteer een dumbell aan de rigs en werp in. De eerste bui komt er aan dus haast ik me met het opzetten van de shelter. Hij staat net als de rechter hengel afloopt en de eerste regen valt. Een indrukwekkende, eerste run. De rest van de dril verloopt zonder problemen en ik land een langgerekte schub, helemaal gaaf en donkerbruin gekleurd. Ik verwacht over een kwartiertje bezoek, dus zak ik de vis voor even. Kunnen we mooi samen wat foto's nemen. De koeten komen langszwemmen. Het zijn er nog maar drie. Waar ik ook kijk, de vierde lijkt er niet meer te zijn. Snoek? Meerval? Gestikt in één van m'n dumbells?

6 augustus 2012

Piet Vogel's Jedi Safety onthaakmat

De omschrijving van de Jedi Safety mat op Piet Vogel Rods & Tackle is als volgt:
'Eén van de veiligste onthaakmatten op de markt. Heeft een dubbeldik matras en een ovale vorm. Stevige, hoog opstaande randen voorkomen dat de vis van de mat af glijdt. Om hem veilig naar het water te kunnen transporteren is de mat rondom afsluitbaar met twee stevige ritssluitingen. Op de kopkant kunnen die helemaal naar beneden worden open geritst, zodat de vis onder alle omstandigheden gecontroleerd kan worden teruggezet. Goede waterafvoer zodat de mat snel weer droog is.' (bron: Piet Vogel Rods & Tackle)

Zelf gebruik ik deze mat nu een aantal maanden en ik kan gelukkig zeggen dat er onderhand al flink wat vissen in hebben gelegen. En ik ben zeer te spreken over de mat!
Ik ben iemand die voornamelijk korte sessies van twee tot zes uur vist en soms meerdere stekken per dag. Dan wil je natuurlijk licht en efficient te werk gaan en daar past de Jedi mat wat mij betreft perfect bij.

3 augustus 2012

Toch nog karpers!

Het loopt lekker op de stek. Alles lijkt samen te vallen en door dagelijks een kilootje te voeren en regelmatig op de stek te vissen, hoop ik zoveel mogelijk vis op de kant te kunnen krijgen. Regelmatig vissen betekent voor mij ongeveer drie keer per week een paar uur. Die paar uur wil ik dan natuurlijk ook vissen op het meest effectieve tijdstip. Dat is een kwestie van uitzoeken. Misschien dat ik binnenkort eens een nachtje pak, dat heb ik nog niet op de stek gedaan, misschien dat ik dan nog wel meer vang?! Door drie keer per week slechts een paar uur te vissen, hoop ik de druk op de stek laag te houden, maar toch een grote kans te maken om zoveel mogelijk vissen te vangen die de stek bezoeken .

1 augustus 2012

Goed stekonderzoek loont weer!

Tijdens mijn recente bootstruinweekje, waarin ik o.a. de onderwaterbeelden van wat karpers heb kunnen maken, ben ik op mijn voerstek nog twee open plekken tussen de watersla en lelies op het spoor gekomen. Uiteraard hebben de tijdelijke, extreme helderheid van het water en het heldere weer hierbij geholpen. De importantie van stekonderzoek blijkt maar weer, want ondanks dat ik nooit heb vastgezeten of enig teken van waterplanten had kunnen ontdekken, blijk ik toch met de hengel waarvan ik dacht dat die achter de waterplanten lag, in een waterslaveld gelegen te hebben. Ik vis vaker tussen waterplanten en aanbeten heb ik er ook genoeg gehad, maar een rig op een schoon, open plekje tussen het verder groene woud is toch wat sneller te vinden. En aangezien me ondertussen meerdere keren tijdens observaties is opgevallen dat het visuele aspect op dit water een grote rol kan spelen, kan deze vondst me misschien wel een paar extra vissen opleveren! De oorzaak van het niet eerder opgemerken van de watersla kan misschien gezocht worden in de niet al te hoge dichtheid van het veld en dat het 'jonge' kroppen lijken te zijn.

30 juli 2012

Ontluistering troef

We gaan het net effe iets anders doen, was onze gedachte. We doen het wel goed, maar met risico, alles of niets. Na uitgebreid overleg hebben Peter en ik gekozen voor een ondiepe baai met op driehonderd meter afstand de vaargeul waar vrachtschepen hun ladingen vervoeren. 24 kg mais, verdeeld over twee voerdagen en vijf kilo boilies verdeeld over twee dagen, moeten de aandacht van karper trekken. Maandag 12 kg mais, woensdag 12 kg mais en 3 kg bollen en donderdag alleen 2 kg bollen, alles verspreid over zo'n 200 m2. Mais moet witvis lokken en die moeten...je kent het wel...

24 juli 2012

En opeens... zie je ze onderwater!

Maar al te vaak moet je als karpervisser improviseren. Met het mooie weer van de laatste dagen wordt het vissen je overdag door de vele bootjes, jetskies, waterskiers en zwemmers onmogelijk gemaakt. Vooral bootbezitters lijken watervrees te hebben, want deze varen veelal op tien a twintig meter uit de kant en pakken daarbij regelmatig je lijnen mee. Ook in het voor anker gaan is niet elke bootbezitter (of huurder) even bedreven, wat nogal eens ongewenste situaties tot gevolg heeft. Natuurlijk kan ik op een van de afgesloten wateren gaan zitten of weer een beachvissessietje tussen de badgasten doen, maar dat zie ik niet zitten. Daarom besloot ik zelf ook maar het water op te gaan met onder andere mijn Go Pro camera en te kijken of ik op dit uitgestrekte watersysteem wat karpers kon ontdekken. Een zoektocht van vele kilometers volgde. Benzinetankjes werden leeggevaren, maar waarachtig..!
Een filmpje volgt, maar hier alvast enkele beelden van wat ik ben tegengekomen.


Een zeer nieuwsgierig duo

20 juli 2012

On fire; de vangst van een kwartet

Ruim boven het gemiddeld gewicht
Als ik op de stek aankom duiken de koeten in de kant. Dat betekent dat er in ieder geval geen gevoerde bollen meer liggen. Een smerige miezerregen slaat onder dwang van een stevige wind op de omgeving neer. Ietwat gehaast maak ik de boel in orde. Als alles klaarstaat werp ik de hengels in. Benieuwd of de vorige zo succesvol verlopen sessie een vervolg krijgt.

18 juli 2012

Days of abundance

En goed op het voer
Wat een gekkenhuis was het! Aanhoudende regen, soms heel heftig, onweer, de ene aanbeet na de andere, mijn stek veranderd in een modderpoel en een complete chaos onder mijn shelter. Het is tijd om op te ruimen en als ik alles om me heen in ogenschouw neem, zie ik er best tegenop. Maar geen gezeik, het was een topsessie!

De kogellagers van het wiel van mijn kar hebben het begeven. Laatst ook al de band zelf. Made in China... Met een wiebelend wiel bereik ik de stek en begin meteen met het opzetten van de shelter. Er wordt veel regen verwacht, dus wil ik alles droog kunnen zetten.

16 juli 2012

Carp and the City part 9; We gaan voor effectief

Na een evaluatie van onze stadssessies zijn Wouter en ik tot de conclusie gekomen dat we nóg effectiever te werk kunnen gaan. Omdat we de meeste aanbeten in de eerste twee uur krijgen en we het maximale uit onze vijf uur durende avondsessies willen halen, zullen we vanaf nu twee stekken bevoeren en deze na elkaar afvissen. Kortom, we willen in korte tijd veel vis op de kant krijgen.

13 juli 2012

Time to make shit happen!

De derde
Toch wel getergd na het verspelen van de grote vis tijdens de laatste sessie, trek ik de voordeur achter me dicht en stap de druilerige regen in.
Als ik bijna een uur later op de stek aankom is het eindelijk droog en haast ik me de shelter op te zetten voor de volgende bui er is. De meerkoeten, op deze stek mijn graadmeter voor succes, duiken niet en zitten in het riet te kniezen. Dat belooft dus wat. De komende viereneenhalf uur zullen het uitwijzen.

10 juli 2012

Altijd de grootste!

Weer eens een andere houding
Na vier korte sessietjes zonder vis wordt het wel weer eens tijd dat de Carpsounders gaan gillen. Dit moet gaan gebeuren op de stek die me de afgelopen weken een aantal mooie schubs opleverde.
Ik arriveer op herentijd, 10.45 uur, en zal vissen tot 16.30 uur. Het lukt me net tussen de regenbuien door in te werpen en de shelter op te zetten.

5 juli 2012

Job done

Mooie toeter
Het 'instant' succes van de vorige sessie spoorde me aan om even gas te geven. De vis zit in de buurt en voor hoe lang is afwachten. Het is nu twee dagen later als ik terug ben. Elke dag is er een dikke kilo Monstercrabbollen ingegaan en dat ze gegeten worden werd mij duidelijk tijdens de voerbeurten. Bij aankomst dobberden de meerkoeten maar wat rond of doken wat groen op. Zodra de eerste bollen te water gingen spurtten ze richting voerplek en begonnen te duiken.

3 juli 2012

Krachtpatsers


Wanneer ik het net met inhoud optil weet ik genoeg
Donkere wolken pakken zich samen. Niet boven mijn vangsten, maar letterlijk. Vandaag moet het in een drie uur durende sessie gebeuren en zo te zien zal dat in de regen plaatshebben.
De eerste twee, vier uur durende, sessies leverden slechts een vis op en dat na vijf voerdagen. Nou kan dat op dit water altijd gebeuren, want ze kunnen zomaar zes kilometer of meer verderop zwemmen. Voor mij wel een reden om twee dagen niet te voeren en vandaag een instantsessietje te pakken.

De meerkoeten duiken geen bollen meer op en dat kan twee dingen betekenen... Mocht er vis zwemmen, dan zal waarschijnlijk mijn haakaas snel aan de beurt zijn.

1 juli 2012

Bootstruinen

Mooie roodoranje gloed
De 5 PK snort lekker als de boot door het water glijdt. Ik haal een gehuurd jacht in. 'Gutentag!' Duitsers dus. Ik passeer de eerste roofvisboot. 'Twee snoekbaarzen!'.
Af en toe komt er een walm afkomstig van de monstercrabbollen langs. Een bol die mijn vertrouwen heeft verdiend, in het verleden, maar ook nu weer.

27 juni 2012

Beachfishing

Voor ons slechts een paar puntjes aan de horizon, achter en naast ons strandgasten. Twee dagen hebben Wouter en ik gevoerd, vandaag komen we halen wat ons toekomt.

Helaas blijkt het weer mooier dan voorspeld en is het zandstrandje redelijk druk bezet. Shit, hier hadden we niet op gerekend! Waar anderen met een kleedje en koelbox zijn komen aanzetten, verschijnen wij met foudraal, stoel, onthaakmat, tas en rod pod ten tonele. 'Wat hebben jullie daar?' 'Wat gaan jullie doen?' 'Wat is dat?'
Willen we dit wel? We besluiten het drie uurtjes te proberen en bij een vis te stoppen.
Even zijn we het middelpunt van de aandacht als we alles neerzetten en een plek zoeken die groot genoeg is om ons te installeren. De hengels komen in het water te staan, wij zelf nemen plaats in de waterlijn.

25 juni 2012

Project Varkensbaai; de climax; de film

En dan opeens ligt ie daar, zomaar
Trouw hebben Rolf en ik onze kilometers gemaakt om de Varkensbaai van bollen te voorzien. Er is, zoals in eerdere blogs al te lezen was, ook gevangen, maar wat er tijdens onze laatste twee uur durende sessie gebeurde, hadden we nooit kunnen bevroeden. Jaren heb ik op het waterstelsel gevist, kilometers gereden, uren geobserveerd, de elementen getrotseerd, zo'n vijfhonderd vissen met gemiddeld gewicht van 15 pond gevangen en dan opeens ligt ie daar, zomaar.

22 juni 2012

Coming soon: Project Varkensbaai; De Climax; de film

Trouw hebben Rolf en ik onze plek van bollen voorzien. Er is, zoals in eerdere blogs al te lezen was, ook gevangen, maar wat er tijdens onze laatste Varkensbaaisessie gebeurde, hadden we nooit kunnen bevroeden...
Maandag 25 juni, 20.00 uur, het verhaal, de film.

18 juni 2012

Filmserie Boustails' Stalkingtales part 2

We zijn bij het tweede deel van Stalkingtales aanbeland. De afgelopen periode heb ik regelmatig een poeltje bezocht waar gedurende een paar dagen verschillende mooie vissen verbleven. Deze unieke situatie wilde ik ten volle benutten om ze in alle rust te bekijken en dus werd er niet gevist. Uiteraard nam ik wel een hengel mee voor het geval ik onderweg ergens een vis zag.
Op een van deze dagen was het Rolf die me belde om te zeggen dat ik meteen naar hem toe moest komen. Ik trof hem hangend in een boom aan, waar hij goed zicht had op een aantal vissen. Om ze vast te houden had hij zijn laatse boterham met oude kaas opgeofferd...

17 juni 2012

De Varkensbaai



Natvlezer Rolf en ik zijn onlangs op de Varkensbaai neergestreken. Een verslag van de eerste sessie is op Natvlees te lezen.

Ook voor het verslagje van de tweede sessie heeft Rolf zijn vingers over het keyboard laten flitsen. Is er gevangen? Lees Varkensbaai, sessie 2



15 juni 2012

Carp and the City part 8; Hoge verwachtingen

Weer een 'Citycarp'
Door de resultaten van de vorige sessie zijn we positief gestemd. We parkeren op een van de nog drie vrije parkeerplekken, vlak bij de junkplek. Terwijl Wouter vast de spullen uitlaadt, stort ik de parkeerautomaat vol. Zo onderhand beginnen we een geoliede machine te worden. De korte, vier uur durende, avondsessietjes vragen om efficientie.

Als we de spullen naar de stek sjouwen zien we nog net hoe een hond een dampende hoop plaatst op de plek waar we tot nu toe onze shelter tussen twee bomen en een struik kwijt konden. Als toegift begint het ook nog te regenen.

9 juni 2012

Carp and the City part 7; Kromme hengels!

Wouter en ik zijn terug op onze stek. Als eerste voorzien we elke plek van een paar bollen om eventuele scharrelaars bezig te houden. Het regent, maar het dichte bladerdak houdt een hoop tegen, waardoor we ons in relatief droge omstandigheden kunnen bewegen. Uit het kajuitbootje vernemen we voorlopig nog geen enkel gerucht...

De enthousiaste vrouw van de vorige keer komt weer langsgelopen. 'Zijn jullie er weer? Ik zei gister nog tegen mijn vriendin: Er zaten zulke aardige vissers bij mij aan het water...'

8 juni 2012

Carp and the City part 6; Onguur sujet

Na intensief overleg hebben Wouter en ik onze keuze laten vallen op een strategisch gelegen stuk gracht. Drie dagen geleden hebben we de bodem in kaart gebracht en dat bevestigde veel van onze vermoedens. Steenstorten, gedumpte fietsen en winkelwagentjes, lelieveldjes, afgezonken afval, plezierbootjes en meer ellende, maar ook een aanlokkelijk, open plekje naast een steenstort, een schoon geultje tussen twee lelieveldjes en een knik in de kade.

30 mei 2012

Filmpje paaien 2012

Eindelijk was het zover, de berichten sijpelden door, de eerste foto's en filmpjes verschenen op social media, fora en websites; de paai was begonnen.
Zelf had ik dit ook al waargenomen en natuurlijk ook gefilmd, maar aangezien ik de voorgaande jaren al een paaifilmpje had geplaatst, zag ik geen directe aanleiding om dat dit jaar wel te doen. Toch heb ik me bedacht omdat gewoon mooi en fascinerend blijft om te zien.