Come to me baby!

Er staat een lekker briesje. Ik zou het graag harder zien, maar ach, je hebt het weer nu eenmaal niet in de hand. De koeten verlaten de rietkraag als ik begin op te bouwen. De eerste rig vliegt niet veel later door de lucht. Met een doffe tik voel ik het lood op het schone zandplaatje tussen de watersla neerkomen. Ik voer wat Monstercrabjes bij en ga met de tweede hengel aan de slag. Twee van de vier koeten duiken al naar de zojuist gevoerde bollen.


De voorslag van de derde hengel moet nodig vervangen worden, blijkt na controle. De vele mosselen en stenen hebben de lijn danig verzwakt. Twee piepen op de middelste hengel. Nu al?! De lijn staat strak, top tikt, Carpsounder piept. Bij het oppakken van de hengel voel ik logge weerstand. Er komt iets in beweging, maar veel verzet biedt het niet. Al heel snel laat een schub zijn flank aan de oppervlakte zien. Met beleid haal ik de vis dichterbij door de afstervende lelies en trek hem mijn net in zonder dat de vis ook maar een meter lijn heeft genomen.

Zonder een meter lijn te nemen

Als alle drie de hengels inliggen kan ik de shelter opzetten. Een half uurtje later begint het te miezeren.
Een plons. Ik kijk op. De kringen bevinden zich precies boven waar ongeveer mijn rechter rig moet liggen. Als ik me omdraai hoor ik weer een vis uit het water komen, dit keer zo'n twintig meter meer naar links. Come to me baby!

Een snoeiharde run op de rechts. De boel staat te schudden op de pod. Even sta ik met verbazing naar de snel draaiende molenspoel te kijken en pak dan toch de hengel op. De vis zeilt naar rechts. Mag niet te ver, anders kan ie om de rietkraag heen zwemmen. Ik weet hem ruimschoots voor de hoek te stoppen. Hierop besluit de vis naar links te zwemmen. Dit bied me meteen de mogelijkheid lijn te winnen en meer druk uit te oefenen. Het zit mee. De vis blijft naar links gaan en passeert zonder problemen de lijnen van mijn andere twee hengels. Met deze actie lijkt hij alles gegeven te hebben.

Ze vinden gretig aftrek...

Op de mat ligt wederom een schub. Perfect in verhouding, grote vinnen, geen enkele beschadiging.

Het is gestopt met miezeren. Meteen een mooie gelegenheid om de andere twee hengels ook opnieuw in te werpen. Beide haakaasjes zijn aan de krassen en putjes te zien opgepakt door de koeten. Er zwemmen er nu zeven. De drie nieuwe worden nu kennelijk getolereerd door het vaste viertal, dat tot vandaag mijn stek met vleugel en snavel verdedigde. Opnieuw een teken dat het najaar in aantocht is.

Schitterende torpedo

De wind is weggevallen en ik kijk uit over een rimpelloos wateroppervlak. Slechts boten en watervogels brengen het water in beweging. De koeten duiken fanatieker. Misschien omdat er nu meer concurrentie is? Of hebben ze hun angst voor karpers verloren? Of misschien zit er wel geen karper nu?

Ik ben even weggedommeld, maar een run op links wekt me. De dril verloopt rustig. De meerkoeten zwemmen een eind verderop. Vanwege de vis? Tot twee keer toe weet de vis aan het net te ontsnappen, maar uiteindelijk heb ik hem. Een schitterende torpedo.

Een foto in het net, is weer eens wat anders

 De vijf uur vissen zitten er bijna op. Ik begin vast met opruimen, zoals altijd de hengels en schepnet als laatste. Het levert me een prachtige afsluiter op. Een zeer mooi gekleurde schub kost me een kwartier opruimtijd. Ik maak een foto in het net, is ook weer eens wat anders. Nu haasten om op tijd te komen. Till next time!