30 december 2014

Kanaalkarpers!


Al even geleden:
Ik heb mijn zinnen gezet op kanaalkarpers en heb een stek op het oog waar ik het afgelopen jaar ook al een paar keer heb gevist. Ik ben toen vrij snel gestopt omdat er iemand anders was begonnen met voeren en vissen, maar de komende periode wil ik er weer wat meer werk van maken om er zo nu en dan een avondje te pakken. Soms zal ik voorvoeren, soms instant vissen. Op het kanaal kan het namelijk zomaar zo zijn dat er een paar dagen geen karper langs komt!

8 december 2014

Penvissen; Een dag van onderzoek en veel vis in de hand


Brak en nog nauwelijks beseffend dat ik rondloop, pak ik mijn laatste spulletjes bij elkaar. De klok geeft bijna 05.30 uur aan. Vandaag ga ik een hele dag met Dennis Scherjon op pad. We gaan penvissen op een voor ons nieuw water en proberen het onder andere op deze manier beter te leren kennen. Welke plekken zijn interessant? Welke zijn goed? Hoe zit het met afstervend wier en andere vegetatie? Last van watervogels? Hoe is het met de conditionering van de vissen gesteld? En niet onbelangrijk, hoe staat het met andere vissers?

5 december 2014

Op jacht naar hoog rendement


In Dé Karperwereld nr. 98 is een artikel verschenen waarin ik vertel over mijn mobiele aanpak bij het wintervissen

Januari. Het uitblijven van een echte winter met sneeuw en ijs zorgt ervoor dat mijn snoekdriften tanende zijn en mijn gedachten zich weer meer en meer op karper richten. Dat ik de afgelopen tijd tijdens het snoeken geregeld karpers zie voorbijschuiven versterkt dit alleen maar. Een langdurige voerplek voor de winter heb ik niet opgebouwd, dus zal ik de karpers moeten zoeken. Omdat ik niet alleen maar instant met de pen wil vissen, maar ook met twee hengels op afstand, zal ik mijn aanpak hierop moeten afstemmen; licht bepakt, actief en flexibel vissen dus.

5 november 2014

Carp and the City; the movie - part 2


'Carp and the City' is een serie die is voortgekomen uit korte avondjes vissen in het centrum van de stad. Een mooie en interessante visserij met zijn eigen charme, compleet anders dan de omgeving die we doorgaans prefereren.

1 november 2014

Carp and the City part 2 is coming!

Een hele tijd geleden kondigde ik de komst van drie nieuwe Boustails films aan: De langverwachte Carp and the City part 2, maar ook de film van Project Area 51 en Grootwatervissen. Nu is dan eindelijk de eerste van drie gereed: Carp and the City part 2! Woensdag aanstaande gaat ie live!

Nog even de trailer van deze drie films:


6 oktober 2014

Filmserie Boustails' Stalkingtales part 3

Het derde deel van Boustails' Stalkingtales is er. Afvallend blad, dalende lucht- en watertemperaturen, geuren van rottend blad en paddenstoelen; herfst dus. Als ik langs het Reigersdomein loop, merk ik een deining onder wat bladeren op het water op. Als vanzelf houd ik mijn pas in en speur het water af. Een happende karper tussen wat samengedreven bladeren, verderop een schim. Ze zitten hoog! 'Mooi' en ik loop door. In mijn hoofd vormt zich onderhand en eerlijk onbedoeld een plannetje. Vissen lag namelijk niet in de planning. Een half uur later ben ik thuis en pak mijn hengel, schepnet, struinmatje en struindoosje. Als ik een zakje aas uit een emmer pak valt mijn oog op een opengebroken zak Zig iT, zig-mix. Die kan wel eens van pas komen!

8 juli 2014

State of mind


In Dé Karperwereld nr. 94 is er een artikel van mij gepubliceerd over mijn mindset bij het vissen.

Groot water. De aanblik alleen al doet velen in vertwijfeling vervallen. De enorme weidsheid biedt veelal weinig aanknopingspunten en periodes waarin je niets fout lijkt te kunnen doen, gaan ogenschijnlijk zonder reden over in tijden van blanken. De moeilijkheidsgraad zit hem hier voornamelijk in mentale weerbaarheid.

Wat zwemt er? Zit hier wel vis? Komen ze hier wel langs? Wat zijn de aastijden? Welk aas is het beste? Welke rig? Waar moet ik vissen? Allemaal vragen waar veel vissers graag antwoord op hebben voor ze ergens hun rigs nat durven maken. Zekerheid dus. Magazines, filmpjes, internet en direct op de man af vragen bieden uitkomst. Maar leveren die wel de gewenste informatie op? En hoe betrouwbaar is die dan? Er zijn weinig grootwatervissers bereid om hun eigen glazen in te gooien. En terecht, want ook zij hebben hun kennis waarschijnlijk met vallen en opstaan vergaard.

22 juni 2014

The perfect Carp; Goldie

Het is warmer dan ik had ingeschat en als ik mijn spullen in het hoge gras heb neergezet trek ik eerst mijn trui uit. Ik heb twee dagen voorgevoerd en ondanks dat ik tijdens het voeren en het half uurtje dat ik bleef hangen geen teken van karper heb gezien, heb ik er vertrouwen in. Voor ik de boel in orde maak voer ik een twintigtal boilies verspreid voor en in de rietkraag. Dat zal de eventueel wachtende vissen alvast bezig houden. Een derde plekje, ik noem het mijn 'uitwijkplekje' voorzie ik van drie hele boilies en wat boiliekruim.

4 juni 2014

Twee nachtjes aan de waterkant


Een half uur na inwerpen is het al raak. Een afgepaaide, typische grootwaterschub zorgde voor de nog niet verwachte consternatie. We waren de tent nog aan het opzetten en het waadpak lag nog niet klaar. Uiteindelijk liep het allemaal goed af en poseer ik kort met de vis.

23 mei 2014

Met bonkend hoofd


In het donker voeren voor een nieuw projectje. Gehurkt sluip ik achter de halve meter hoge opkomende rietkraag langs de oever. De concurrentie zit aan de overkant onderuitgezakt op 'scherp'. Af en toe licht het oranje schijnsel van zijn sigaret fel op. Ik herken hem. Het is een notoire aflegger. Oppassen dus. Zijn manier van vissen, maar duidelijk niet de mijne. Wel hoogst irritant. De boiliezak kraakt luider dan ik zou willen, maar het geluid lijkt aan mijn concurrent voorbij te gaan. Eén voor één gooi ik de bollen sneaky vlak voor de rietkraag in het water. Ik heb er lol in. De 'plop' die elke boilie bij het te water gaan produceert, lijkt aan de overkant niet te worden opgemerkt. Zo creëer ik een spoortje van ruim dertig meter en is mijn plastic tas aan het einde een kilootje lichter.

1 mei 2014

Met de neus in de boter; voorjaarskarper onderwater


Soms ben je op het juiste moment op de juiste plek. In het gelukkige geval ben je dan aan het vissen, maar vaak ook niet. Het laatste is deze keer het geval. Ik maak een rondje langs diverse wateren, gewoon om even buiten te zijn. Zoals bijna altijd heb ik een camera mee. Dit keer slechts mijn GoPro om wat beelden van watervlooienwolken en ander onderwaterleven te kunnen maken. 'Ken het voedsel en gedrag van uw doelwit' weet je wel. Daarbij heb ik het plan opgevat om wat potentiële stekken onder water te filmen nu de helderheid voor even dankzij de watervlooien is toegenomen. Van het laatste komt het echter niet meer...

27 april 2014

Struinen, de vangst van een grijsaard


Struinen! Onderhand kan ik het lichamelijk wat beter aan en aangezien het uiteindelijk toch de visserij is waar mijn hart ligt, doe ik het weer wat vaker. Nu de zon vandaag schijnt en de ondiepere sloten opwarmen, zullen de vissen die geheid opzoeken of anders ten minste de bovenste waterlagen. De laatste meters lijn worden vervangen en een haakmaatje 6 wordt aangeknoopt. De voertas is gevuld met hondenbrokken en een halfje bruinbrood. Sneetjes dit keer en geen ongesneden.

16 april 2014

Criminele zaken en een ontsnapping

Twijfel. Struinhengel of de korte afstandhengeltjes? Drie uurtjes de tijd. Rondrijden of twee plekjes afvissen? Struinen!

Eerste water zie ik al gauw drie schubjes rondzwemmen en zelfs af en toe een hap op de bodem nemen. Formaat is wel heel klein, dus ik ga door. Tweede water niets te zien. Derde water. Twee schubs van mooi formaat liggen apathisch in de zon. Een kwartiertje later houd ik het voor gezien en rijd ik door.
De lelies groeien hier hard. Al snel vind ik wat karpers. Geen grote en sommigen opvallend mager. Waarschijnlijk vissen van het vaste bestand, meer polderschubs en niet de grootwaterberen die er elk moment in zullen trekken. Dan valt mijn blik op een karper. 'The Mothership' of all karpers hier. Brede rug, nóg bredere buik en dik drie leliebladeren lang. Ik rijd door en zet mijn fiets op de dichtstbijzijnde brug op slot.

1 april 2014

Stormkarpers!

Er raast een storm over Nederland. Op weg naar het water moet Wouter de auto continu bijsturen om hem op de weg te houden. Drie kwartier later draaien we de parkeerplaats op. Boomtakken klapperen luid tegen elkaar aan, de grond is bezaaid met afgeknapt en gespleten hout. We laden alles op de kar en lopen naar de eerste plek. Best link nog zo onder de bomen! Onze aanpak voor de komende tijd hebben we al eerder deze week vastgesteld. Instant vissen, max 1,5 uur per plek, waarvan minimaal een uur netto vistijd; de tijd dus dat onze rigs in het water liggen. De resterende dertig minuten dienen voor opruimen / neerzetten spullen en verkassen naar de volgende plek.

26 maart 2014

ROVERS magazine - Polderkastelen met dood aas


Dit artikel is gepubliceerd in BEET/ROVERS editie februari 2014

Het vangen van een snoekbaars in de polder ervoer ik altijd als een gloriemoment. Zeldzaam en alsof ik op dat moment extra goed had gevist. Ik ving ze bijna nooit op de door mij gebruikte kunstaasjes, laat staan op doodaas. Ik vermoedde zelfs dat de grote snoekbaarzen, die vroeger over de polderstelsels heersten, uitgestorven waren. Had ik het dan toch mis?

Het begon allemaal met een zoektocht naar snoek. Opgegroeid met het idee dat je eerder vis vangt als je vist waar de vis zit, hanteer ik meestal een mobiele, zoekende aanpak. Door te beredeneren waarom een snoek zich ergens zou ophouden, valt in de winterperiode al een groot deel van het water uit te sluiten. Voedsel is hierbij naar mijn mening veruit de meest invloedrijke factor.

Prooivissen zoeken dus. Gelukkig kunnen vismaten Rolf en Wouter zich hier ook in vinden, waardoor we onze kennis en krachten kunnen bundelen. Onderling vertrouwen is hiervoor belangrijk, maar daarmee zit het bij ons wel goed. In overleg kiezen we elk een vrij groot gebied om verkennend af te vissen. Na een paar weken evalueren we de boel en leggen we potentiele hotspots naast elkaar. Deze plekken vissen we vervolgens in de late herfst of begin winter (afhankelijk van de watertemperatuur) gezamenlijk af. Eerst met kunstaas, later met dood aas. Zo wordt de buit enigszins eerlijk verdeeld en hebben we alternatieven genoeg als het ergens niet loopt. Door veel af te wisselen van plek en per keer niet te lang te blijven hangen, zullen we de boel ook niet snel ‘kapot’ vissen.
De eerste periode is het dus investeren geblazen, maar als het goed is, betaalt dat zich in een later stadium uit, waarbij we ons kunnen focussen op de plekken waarvan we in ieder geval weten dat er snoek ligt.

16 maart 2014

Winterse schoonheden

De laatste jaren greep ik 's winters veelal naar de snoekstokken en witvishengels om aasvissen te vangen. Een leuke, welkome afwisseling en vooral bij het witvissen bleek het belang van een juiste aanpak en de te bevissen diepte om écht succesvol te zijn. Deze winter echter, was mijn snoekmanie van niet al te lange duur. Om 'into het snoeken' te komen en vervolgens te blijven, heb ik koude nodig. Winterse taferelen zoals sneeuw, ijs, pijnlijke vingers en een druipneus. Hoopvol, maar zelfverzekerd begon ik met vismaten Rolf en Wouter aan een, wat zou moeten worden, snoekseizoen als nooit tevoren. De aanpak van afgelopen winter mondde in een schandalige hoeveelheid gevangen rovers uit, dus dat zou wel goed moeten komen. En ook nu vingen we weer veel rovers, van klein tot groot. De winter gaf echter niet thuis. Een aantal maal zag ik karper voorbij zwemmen terwijl ik mijn kunstaasje binnendraaide of naar de doodaasdobber keek. Dat gaat op den duur dan toch echt knagen. Geen échte winter en ook nog eens karpers zien zwemmen. De snoekstokken werden dus steeds vaker voor karperhengels ingeruild.

15 maart 2014

Boustails, de weg naar het einde, conclusie

Een pauze van twee maanden. Een periode waarin ik uit allerlei hoeken meningen, adviezen en suggesties ter harte heb genomen. Duidelijk was wel dat mijn mededeling over het wel of niet voortzetten van Boustails in zijn huidige vorm iets had losgemaakt. Ik kan er lang over uitweiden, maar het gaat erom dat ik doorga, al is het iets anders dan voorheen, maar ik zal blijven schrijven, filmen en fotograferen. Daarom morgen een nieuwe blog!

25 januari 2014

Kort en effectief vissen


In Dé Karperwereld nr. 92 is er een artikel van mij gepubliceerd over mijn globale aanpak voor het vissen van korte sessietjes, toegespitst op één van mijn 2-uren projecten.

Ik ben iemand die binnen zijn visserij graag dingen ontdekt, uitprobeert en zelf wil uitzoeken. Dat vormt eigenlijk het hart van mijn hobby. Natuurlijk wil ik ook vangen, dat is het uiteindelijk doel, maar zonder alles er omheen is voor mij de lol er na een paar gevangen vissen wel vanaf. En omdat ik het in mijn visserij tegenwoordig veelal moet hebben van relatief korte sessies, is het belang van een goede voorbereiding alleen maar toegenomen.
Een plan dus. En omdat ik de dingen graag zelf uitzoek en durf te proberen, maak ik er meestal een project van. Natuurlijk wil ik ook een bepaalde vorm van zekerheid hebben, dus lopen deze projectjes vaak naast mijn ‘normale’ visserij. Dat is mogelijk omdat ik een visser ben die liever regelmatig kort aan het water is, dan een enkele keer lang.

13 januari 2014

Boustails, de weg naar het einde

Ik startte Boustails met het idee om een kijkje in mijn visserij te geven. Van mijn zoektochten naar karper, de spanningen en verwonderingen die daarbij komen kijken, mijn observaties en gevolgtrekkingen, mijn aanpak en mijn pogingen om een vis te vangen. Mijn beleving dus. Zoals ik graag vis.

Er zijn meerdere redenen aan te voeren waarom de essentie van Boustails in de loop der tijd steeds meer naar de achtergrond is verdwenen. Vooral bij het delen van informatie gedurende het traject naar het daadwerkelijke vissen, bleek ik kwetsbaar. Hier werd ik al vrij snel op gewezen toen ik na mijn operatie weer kon vissen. Er waren zelfs vissers die trots vertelden dat ze hadden weten uit te vogelen waar ik 'bezig' was en er zelf een 'kijkje' waren gaan nemen! Tekenen had ik in enkele gevallen ook al waargenomen. Als gevolg daarvan besloot ik de voortrajecten niet meer op Boustails te delen. Jammer, want het leek me juist leuk om jullie deelgenoot te maken van mijn weg naar succes of mislukking.

7 januari 2014

Een beauty!

Het zachte weer slingert me tussen karper en snoek. Het snoeken gaat goed, dus is het verleidelijk daarmee door te gaan. Maar ze liggen nog niet bij elkaar. Daarvoor is waarschijnlijk eerst wat ijs op het water nodig. En een écht monster ontbreekt nog. Waarom dan toch die karpers in mijn hoofd? Nou, ik zie ze tijdens het snoeken soms gewoon voorbij zwemmen! Schimmen die zich traag door het water verplaatsen of een kolkje van een wapperende staart.

Wouter en ik gaan voor vier uurtjes op pad. Wat plekken afvissen op snoek, maar waarvan we op twee plekken weten dat we karper kunnen tegenkomen. Een groot kanaal is als eerste aan de beurt. Hier vissen we twee stukken water af. Beiden vissen we hier één hengel met een dode voorn onder de dobber en eentje met kunstaas. Een uur later is er nog niets gebeurt en verkassen we.