22 november 2013

Een eerste wintersessie

Het was alweer even geleden dat Rolf en ik gezamenlijk met hengels aan het water waren. Vandaag doet zich weer een mogelijkheid voor en dat biedt tevens de gelegenheid om de nieuwe King Prawn boilie van ons beider aassponsor bij winterse watertemperaturen in te zetten. De watertemperatuur is namelijk onder de 10 graden gedoken en dan spreek je wat mij betreft over wintervissen. Niet of het sneeuwt of vriest boven water. Om het onszelf iets gemakkelijker te maken, hebben we ditmaal niet voor het grote water gekozen en heb ik twee dagen geleden een halve kilo verspreid gevoerd op alle interessante plekken in een gebied van 100x150 meter. De halve kilo zou net genoeg moeten zijn om het voer te herkennen en de vissen te activeren, tenminste, dat is onze theorie.

20 november 2013

Vreemde voorvallen

Een avondje vissen met Wouter. Ondanks de lage watertemperatuur besluiten de we de avond voorafgaand nog wat te voeren. Logistiek gezien is dit eenvoudiger voor Wouter om te doen en hij neemt de taak voor zijn rekening. Ter compensatie verzorg ik het avondeten langs de waterkant.

Na een lange wandeling en wat werk kunnen we eindelijk onderuit zakken. De hengels liggen in, het eten pruttelt. We zijn laat. Filerijden gooide roet in onze plannen. Anyway, 19.50 uur, we liggen in en hebben tot 23.00 uur.

Net als ik het eten opschep, een run op mijn rechter hengel. Veel doet de vis niet en deze ligt dan ook snel op de mat. Daar loopt de vis leeg. Met ons voer. Ongelooflijk, wat heeft deze liggen schransen! Snel maken we een foto en zetten het beest terug.

6 november 2013

Het Andere Vissen

Alweer een tijd geleden heeft er een artikel van mij in Dé Karperwereld nr. 77 gestaan. Voor hen die het niet gelezen hebben, maar toch graag willen, hierbij.

Een paar jaar geleden kwam ik tot de conclusie dat er een omslag in mijn karpervisserij moest plaatsvinden omdat mijn enthousiasme aan het afnemen was. Ik miste het avontuur en wilde weer vaker die jeugdige verwondering ervaren die ik als klein kind had. Mede door mijn steeds drukker wordende leven werd ik genoodzaakt om efficiënter met mijn vistijd om te gaan, waardoor zaken als voorbereiding en aanpak in een vast stramien verliepen. Ik ving mijn vissen, dus was ik goed bezig. Avontuur, nieuwsgierigheid en verwondering echter, werden daardoor steeds meer naar de achtergrond gedrongen, terwijl vissen juist leuk is omdat vissen meer is dan vissen vangen alleen. Daarom besloot ik om te kijken wat er nog meer binnen mijn visserij zou passen dat mij weer meer plezier en beleving in het vissen kon brengen. De oplossing was eigenlijk heel simpel: ik ging er vaker opuit zonder mijn hengels. Al gauw bestond mijn standaarduitrusting voor deze ‘vissessies’ uit een polaroidbril, een fotocamera en een filmcamera.