Days of abundance

En goed op het voer

Wat een gekkenhuis was het! Aanhoudende regen, soms heel heftig, onweer, de ene aanbeet na de andere, mijn stek veranderd in een modderpoel en een complete chaos onder mijn shelter. Het is tijd om op te ruimen en als ik alles om me heen in ogenschouw neem, zie ik er best tegenop. Maar geen gezeik, het was een topsessie!

De kogellagers van het wiel van mijn kar hebben het begeven. Laatst ook al de band zelf. Made in China... Met een wiebelend wiel bereik ik de stek en begin meteen met het opzetten van de shelter. Er wordt veel regen verwacht, dus wil ik alles droog kunnen zetten.

Rolf komt langs om verslag te doen van zijn sessie en om even bij te praten. Hij is getuige van de eerste run. De linker hengeltop trek schokkerig krom, waarna ik de hengel oppak. Het heeft tien minuten geduurd. De vis duikt de lelies in en zwemt zich al snel vast. Rolf voert ondertussen wat Monstercrabjes bij om eventuele andere vissen bezig te houden. De vis komt los en ik win een paar meter. Vervolgens stagneert de boel weer. Op een plek waar ik er eerder al eentje verspeelde en ook nu is er geen beweging meer in te krijgen. Uiteindelijk draai ik de montage zonder vis binnen.

Het volgende half uur blijft het stil en Rolf vertrekt. Zijn betoog om het water in te gaan voor de volgende sessie vindt instemmend gehoor. Ik had het tijdens de dril al besloten. Er moet iets anders liggen dan alleen lelies, dit is veel massiever en het moet weggehaald worden.

De top van de linker hengel trekt krom, de beetmelder slaakt zijn eerste kreet. Meteen duikt de vis de diepte in en koerst verder naar links. Ik verhoog de druk en hiermee bereik ik het gewenste effect. Al snel heb ik direct contact en weet ik de vis in de bovenste waterlaag te krijgen. Een lange schub zo te zien. Kopschuddend komt hij mee tussen de lelies door en weet ik hem bij de tweede poging in het net te krijgen. Als ik de vis uit het water til weet ik dat ik weer een dikke twintiger heb. Eenmaal op de mat wordt snel duidelijk dat hij goed op het voer zat. Een dikke rand bewolking met een wazig grodijn daaronder nadert. Opschieten nu. Snel maak ik wat foto's en zet de vis weer terug.

De eerste druppels vallen als ik ingooi. Ik orden de boel onder de shelter en werk aan de inwendige mens. Dan gaat weer de linker hengel er vandoor. Zoals elke keer blijft de lijn achter de lelies hangen, waardoor het lastig in te schatten is wat je aan de lijn hebt. Naast mijn hoofd ramt de top van de middelste hengel naar beneden en de bijbehorende Carpsounder laat van zich horen. Lijnen door elkaar? Nee, dubbelrun! Ik laat de middelste, concentreer me op de hengel in mijn hand. De vis geeft gas en ik vermoed een mooie aan de lijn te hebben. De middelste Carpsounder geeft slechts af en toe een piep. Zou ie er nog aanzitten? Eindelijk is de vis helemaal los uit de lelies, maar daarmee komt ook de lichte teleurstelling. Gezien het verzet had ik toch iets groters verwacht dan een standaard maatje voor hier.

Ik laat de vis in het net achter en pak de andere hengel op. De boel zit vast. Uiteindelijk draai ik alles binnen. Krassen op de coating van het lood doen vermoeden dat hij tussen twee stenen of tussen de mosselen heeft vastgezeten. Van de scherpe haakpunt is niets meer over, dus de onderlijn moet worden vervangen.

Alles drijfnat en onder de modder

De vis mag weer terug en ik maak de hengels weer in orde. Als eerste werp ik de linker hengel in, die is immers het meest productief. Een meerkoet zwemt direct op de plons af en duikt de rig achterna. Het beest komt vrijwel meteen boven water schieten en zwemt paniekerig keffend en achteromkijkend weg. Dikke karper? Grote snoek?

Het lood van de middelste hengel zakt vier tellen en komt duidelijk neer. Netjes, precies op het schone plekje tussen de lelies. De regen is nu iets in hevigheid afgenomen. Ik hang de waker aan de lijn als de waker van de linker hengel niet onverwacht onder begeleiding van een gillende Carpsounder naar voren kruipt.

Meteen zit de vis vast in de lelies. Ik wacht geduldig af en voel beweging. Hij neemt weer lijn. Nog even wacht ik en zet dan weer druk. De vis koerst naar rechts. Daar zwemt hij door de lijn van de midelste hengel. Wederom is de boel vastgelopen. Wat een ellende! Het water kolkt tussen de lelies. Ik voel kopschudden, de leliebos beweegt mee, piepen klinken uit de pieper. Ik leg de hengel neer en wacht af. Een minuut misschien, dan geeft de molen weer lijn af. Nog altijd komt de lijn niet los uit de lelies. Misschien de middelste hengel zover mogelijk binnendraaien? De 55/00 kan heel wat hebben. Het lood en de onderlijn blijven hangen in de lijn en leliebos. Er beweegt niets meer. Ik wacht een paar minuten, maar ontdek geen beweging. Ik probeer de boel los te trekken via de lijn van de middelste hengel. Het lukt. Snel pak ik de andere hengel. De vis blijkt er nog aan te zitten. De rest van de dril heeft weinig om handen en de vis ligt al snel in het net. Een mooie schub, net iets groter dan de vorige.

Snel zet ik de shelter op

Een half uur voor opruimen gaat weer de linker hengel af. De regen komt met bakken naar beneden. Een eerste lange run en daarmee heeft hij ook alles gegeven. Ik loods de kopschuddende vis door de lelies, waar hij voor de kant een laatse vluchtpoging onderneemt. Hij mist een paar pondjes om de twintig te kunnen halen. Een foto laat ik achterwege in verband met de regen.

Het is tijd om op te ruimen en als ik alles om me heen in ogenschouw neem, zie ik er best tegenop. Maar geen gezeik, het was een topsessie!