We gaan terug naar afgelopen najaar. Wouter en ik hebben onze vleugels verder uitgeslagen en hebben wat wateren gevonden ver van huis. Drie keer een dag hebben we besteed aan zoeken, peilen, tactieken bepalen en aantekeningen maken. Mijn voerboot met dieptemeter was een grote hulp om sneller inzicht te krijgen in het bodemverloop. Een stuk sneller in ieder geval dan met een peildobber en toebehoren...
29 maart 2016
16 maart 2016
Cover en artikel Dé Karperwereld
4 maart 2016
Met de neus in de boter?
Op de terugweg van een ziekenhuiscontrole stoppen we bij een tankstation. Terwijl mijn vader tankt, stap ik uit en loop naar een mooi ogend water. Omgeven door bomen en kreupelhout en mooie, twee tot drie meter brede rietkragen. Restanten van lelieveldjes zijn nog hier en daar te zien. Voor ik het weet heb ik de oever een dikke driehonderd meter gevolgd. Hoe diep zal het hier zijn? Ik pak een tak uit een houtwal en steek deze in het water. Een goede halve meter! Mijn telefoon trilt in mijn broekzak. Bericht van mijn vader: Waar ben je?
Ik loop terug, richting auto, waar mijn vader al bij het water op me staat te wachten. 'En, zit hier iets denk je?' Ondanks dat mijn vader zelf helemaal niets met vissen heeft, weet hij hoe ik in elkaar steek. De rietkraag in een hoek ziet er als een echte winterholding uit. Ik prik met de stok op de omgeknakte rietstengels en prik door het vaste deel heen. Er bevindt zich nog duidelijk minimaal dertig centimeter water onder de rieten. Als ze daar niet onder liggen...
Abonneren op:
Posts (Atom)