Carp and the City part 10; Een flesje wijn doet wonderen

Een nieuwe poging in de stad. De opties zijn beperkt door de vele boten en barbecuende mensen. Toch hebben we een mooie plek op het oog waar we vier verschillende stekken zouden kunnen bevissen zonder al teveel last van de boten te hebben. We zullen ons hiervoor echter wel op privégebied moeten begeven.


Toevallig komt de man des huizes net zijn tuin inlopen en trekken we de stoute schoenen aan. Het gesprek verloopt plezierig en wordt al snel richting karper gestuurd. 'Karpers ...wetenschappelijk onderzoek... migratiepatronen... subsidie... teveel boten op het water... uw steiger ligt precies goed...' We krijgen toestemming, maar vissen kan alleen nog de komende drie dagen, want zijn nieuwe sloep wordt dan afgeleverd. Top! Zo zijn we ook eens gevrijwaard van junks en zwervers.

Twee dagen later zitten we op de steiger met de auto direct achter ons. Wel zo lekker omdat er een weggetje tussen ons en de tuin van de eigenaar loopt en de man al had laten vallen dat het weggetje rond etenstijd als sluiproute wordt gebruikt. We plaatsen de rigs op de plekjes die Wouter gisteren licht heeft aangevoerd, waarna we ons bij de eigenaar melden. We hebben een fles wijn mee als blijk van waardering. Hadden we niet hoeven doen. Wij vonden van wel. We hebben nu ook goedkeuring van de vrouw des huizes. Misschien nog wel belangrijker, want vaak zijn zij het die alles bepalen, al denk de man anders...

Een uur later. Ik kauw op de laatste hap van mijn eten als de rechter waker onder een zachte, hoge toon naar voren kruipt. Een korte dril en Wouter kan de vis scheppen. Onze verrichtingen worden van achter het raam gevolgd en een wenk van mij brengt het stel naar buiten. De langgerekte, goudkleurige schub maakt diepe indruk op ze. We maken wat foto's en wegen en meten de vis in het kader van het 'onderzoek'. Geimponeerd verlaat het stel ons een kwartiertje later. Er gaat een glas wijn op onze vangst gedronken worden!

Langzaam valt de duisternis in en daarmee ook de rust. Alles in en om het water lijkt stil te vallen. Er spetterd geen witje meer, de talrijke meerkoeten en eenden lijken een kwaak- en kefverbod te hebben. We weten eigenlijk al genoeg, maar maken de tijd tot middernacht vol.