Een poeltje, een buis en karper

De zoektocht naar karper is vandaag tot nu toe vruchtloos gebleven. Zoals altijd in het voorjaar, neem ik ook nu weer even de tijd om 'het Poeltje', zoals ik het noem, goed te scannen. Het is een onooglijk watertje. Foeilelijk en ondiep, slechts 30 tot 40 cm. en op één hoekje na omsloten door kantoorpanden. Willen de karpers hier komen, dan zullen ze door veertig meter buis moeten zwemmen. Deze is vanaf de kant nauwelijks waarneembaar, maar verraadt zich door een zachte in- en uitstroming. De buis verbindt het poeltje met een gracht.


Er staat een vlagerige wind tussen de kantoorgebouwen die dan weer van links komt en dan weer recht van voren. Het is in één van de door de even weggevallen wind plots vlakke stukken water waar ik een stofwolk voor de kant zie. Ik loop er naartoe en zie twee karpers azen. Aan beide zijden laat ik op zo'n drie meter van ze af voorzichtig voor de kant een handje Crushies uit mijn hand in het water zakken. Ik heb alleen mijn afstandstokken bij me, maar daarmee moet het natuurlijk ook lukken. Ik monteer een kort, snelhakend rigje en een Crushie met half Gay Pink pop upje op de hair en laat de boel zo'n 10 cm buiten het voerplekje zakken.

De enige plek met takken

De grootste van de twee, een schub zie ik nu, komt langzaam mijn kant uit. Een half metertje voor het voer duikt hij met zijn kop naar beneden. Een stukje staart breekt door het wateroppervlak. Steeds dichterbij komt ie. Sediment dwarrelt op. Hij moet nu ongeveer het voer bereikt hebben. De vis richt zich op en keert, duidelijk kauwend. Twee lome slagen van zijn staart stuwen hem weer naar het voer, nu iets dichter bij mijn haakaas. Een hap, nog één. De kieuwdeksels gaan open en dicht. Hij komt iets omhoog. Een paar centimeter nog. Ja... ja... Haakaas wordt opgenomen. Er klopt duidelijk iets niet voor de vis. Drie keer schudt hij zijn kop. Het lood zakt over de lijn naar beneden. Een paar staartslagen, de lijn strekt.



 

Het poeltje is klein, er zijn geen obstakels en het is ondiep. Tegen de overkant een boeggolf. Een derde vis dus. Een paar minuten later ligt de vis in het net. Gaaf! Voor diverse ramen staat kantoorpersoneel toe te kijken. Twee mannen in pak passeren. Eentje is er bereid foto's te maken, zolang hij maar niet van het voetpad hoeft te stappen.