Een slootje zoals er zoveel zijn: afgelegen, beschut, bomen, struiken, rietkragen en waterplanten. Vooral heel veel van dat laatste. Nog niet eerder was ik hier geweest, terwijl het toch zo dichtbij ligt. Het ruikt er naar karper, maar hoe veel en hoe groot?
Omzichtig stap ik naar het water. Ik duw een tak van een boom opzij zodat ik beter zicht heb op het water. Vijf meter links van me hapt een vis. Dikke kringen over het waterplantendek. Aan de overkant nog een. Zijn nek en rug doorbreken het wateroppervlak. Een libelle landt naast hem, maar krijgt geen aandacht.
Ik besluit een stukje verder te lopen naar een minder dicht begroeid gedeelte.
Hier heb ik zicht op een groot deel van de sloot. In een open plek tussen de waterplanten ontdek ik nog een karper, en even verderop nog een. Begin twintigers, schat ik. Vlak onder de kant wappert een staart. Belletjes verschijnen. Ik ga in het gras zitten en geniet. Ik kijk hoe de vissen hun tijd doorkomen met zonnen en eten. Drie uur vliegen zomaar voorbij.
 |
| Wapperende staart, belletjes verschijnen |
 |
| In een open plekje... |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten