Vandaag ben ik voor het eerst sinds zeker vijftien jaar weer in het Beatrixpark. De eerste keer was op negenjarige leeftijd tijdens een sportdag van mijn school. Destijds was bij mijn eerste blik in het water mijn oog op een schooltje van vijf karpers gevallen. Helaas werd ik door mijn lerares gedwongen door te lopen.
Ik kan me niet meer herinneren op welke plek in het park dit exact was, maar de karpers staan me nog heel helder bij. Ze waren iets groter dan de vissen die ik vlak bij mijn huis belaagde. In de jaren die volgden, ben ik er nog een aantal keer geweest om er met vriendjes uit de buurt te spelen.
Nu staat een hernieuwd bezoek al een paar maanden lang op de planning. Ik wil kijken of er rondom het park niet ergens interessante visplekken te vinden zijn. In het park zelf mag namelijk niet gevist worden.
Al gauw blijkt dat er genoeg potentiele visstekken te vinden zijn: bruggen, paaltjes, hoekjes, overhangende bomen en struiken, lozingspijpen, bootjes enz. Nu nog de onderwaterwereld uitvogelen.
Het parkwater zelf leent zich nog altijd uitermate goed om er karpers te observeren en waarschijnlijk zal het ondiepe water door vissen uit de Amsterdamse grachten ook gebruikt worden om te paaien.
Als ik 's avonds mijn plannen door middel van een email aan Joris W. ontvouw, wijst hij mij op een van de bruggetjes in het park waar de laatste jaren juist in het late najaar een groepje karpers vertoeft. 'Daar moet je maar eens gaan kijken, ik heb er vanmiddag nog aan aantal zien zwemmen.'
Meer heb ik niet nodig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten