Eindelijk ,na 4 jaar kon ik weer met Wouter op een van zijn boten vissen. We kozen voor een stuk rivier dat ik nog nooit bevist had en wat Wouter, zelfs als soort van 'local' eigenlijk nauwelijks kende. Het mondde uit in weer een geweldig avontuur! Ga je met ons mee?
Tales from the river Lot 3. Hij staat live! Duur: 1 uur 24 minuten.
Afgelopen november vertrok ik weer naar Frankrijk voor een nieuw avontuur met Wouter op de boot. Het vervolg op het eerste deel van Tales from the river Lot is uit! Duur: 50 minuten. Check hem hier:
Twee mannen die de dood in de ogen hebben gekeken, gered zijn door een donororgaan, die beiden op karper vissen, en nu het leven vieren. Man, wat hebben we genoten en gelachen! En we vingen ook nog karper!
Robbe Craeninckx en ik kennen elkaar al wat jaren en ook hij heeft een zware tijd achter de rug, wat uiteindelijk leidde tot een levertransplantatie. Zoals zovelen in onze situatie is ook hij beetje bij beetje aan het opkrabbelen en aan het ontdekken wat hij allemaal wel en niet kan. Uiteindelijk vonden we een moment waarop we beiden beschikbaar en vooral fit genoeg waren. We besloten wat momenten van deze toch wel bijzondere dag vast te leggen; 'The Transplantables'.
Eind oktober, begin november van afgelopen jaar ben ik met Wouter naar een nieuw rivierdeel van de Franse rivier de Lot getrokken. Veel uitzoeken en proberen dus weer! Ook van deze trip hebben we een filmverslag gemaakt. De film duurt 53 minuten, veel plezier!
De 7-delige serie 'Karpervissen op grootwater' bestaat uit gefilmde sessieverslagen, elke video een sessie. Tijdens deze sessies, die meestal vier tot vijf uur besloegen, heb ik meerdere camera's geplaatst. In deze aflevering zijn er veel onderwaterbeelden te zien en onder andere een aanbeet voor de onderwatercamera! Ook werd duidelijk dat gewone eenden drie meter diep kunnen duiken...
De 7-delige serie 'Karpervissen op grootwater' bestaat uit gefilmde sessieverslagen, elke video een sessie. Op de bewuste stekken heb ik mijn onderwatercamera's geplaatst en dat leverde ook interessante wetenswaardigheden op. Zo is ook te zien hoe de vissen verschillend azen. Daarnaast was duidelijk te zien dat de vissen tussen mijn voerplekjes pendelden die zo'n 40 meter uit elkaar lagen en niet op één plek bleven azen. Dan had ik de verschillen in diepte nog niet genoemd!
De 7-delige serie 'Karpervissen op grootwater' bestaat uit gefilmde sessieverslagen. Deze sessie kwam Wouter Koziolek net even langs en was op tijd om 'de Grijze' voor het eerst in levende lijve te zien!
Kijken in HD is altijd beter!
De 7-delige serie 'Karpervissen op grootwater' bestaat uit gefilmde sessieverslagen, elke video een sessie. Zeker achteraf gezien ben ik blij dat ik meerdere camera's bij me had zodat ik uit meerdere standpunten kon filmen.
In het eerste deel komt Rolf ook nog even buurten en precies op tijd!
In
hetvoorgaande deel gaf ik al aan dat er winst valt te behalen door het
toepassen of aanpassen van meerdere kleinere dingen in je visserij. Deze ontdek
je door naar jezelf als visser te kijken en door je kennis te vergroten van
zoveel mogelijk factoren die van invloed zijn op jouw visserij. Dit geldt voor
je materiaalkeuze, maar zeker ook voor je aanpak en kennis van de karper. Die
kennis doe je vooral op door in de praktijk dingen uit te proberen, goed te
observeren en te concluderen. Je zult dan bewuster bepaalde keuzes gaan maken
en daarmee je efficiëntie en vertrouwen vergroten.
Bij
het vergaren van praktijkkennis spelen mijn GoPro camera en een enkele keer
mijn Waterwolf een belangrijke rol. De camera monteer ik op een lange stok of een
uitschuifbare bankstick. Deze druk ik dan in de bodem of ik houd de stok vast
in mijn hand. Mede door de camera’s in te zetten heb ik me onder meer een beter
beeld kunnen vormen van diverse taludranden. Zo ontdekte ik bijvoorbeeld dat
een taludrand, die ik vrij succesvol beviste, niet een min of meer rechte rand
was waarna deze af liep, maar dat deze rand bestond uit een reeks aaneengesloten
plateau’s die aan de buitenrand meer weg hadden van een gatenkaas. Bij het zien
van deze gaten begreep ik ook meteen waarom ik soms even vast zat of waarom regelmatig
kort na opnieuw inwerpen wél snel een aanbeet volgde. Waarschijnlijk lag mijn
lood voor het opnieuw inwerpen aan de rand van zo’n gat en bungelde mijn haakaas
eronder of hing zelfs alles in zo’n gat!
