Het weer is ten opzichte van de laatste sessie niet veel veranderd, al is het vandaag bewolkt. De tekenen lijken dus goed voor een leuke en succesvolle sessie. Na een flink stuk lopen kom ik bij de stek aan. Daar bekruimpt me een unheimlich gevoel. Onbekende voetstappen in de opgedroogde aarde naast mijn paadje! Ik kijk verder rond en ontdek meer signalen dat er iemand op mijn plek heeft gestaan. Toeval? Aflegger? Helemaal hier? Of ben ik te achterdochtig?
Ik ga aan de slag. Probeer het naast me neer te leggen. Ik kom vanzelf wel meer te weten. Routinematig verricht ik de nodige handelingen tot alle drie de hengels inliggen. Routinematig... handig, maar wel een teken dat ik misschien al te lang op deze stek vis. Maar is dat ook juist niet lekker? En de stek loopt goed, de vissen zijn stuk voor stuk mooi en het vissen is hier avontuurlijk. Zou de uitdaging weg zijn? Zijn de vangsten te regelmatig? Wat zoek ik dan in het vissen? Komt het doordat ik nu min of meer noodzakelijk veelal statisch vis? Een visserij die ik al heb aangepast naar een mobielere vorm. Is dat niet afdoende? Heb ik dat niet gewoon te accepteren..?
 |
| Allemaal op het voer |
Een schubje is de veroorzaker. Lekker snel, binnen het half uur. Mijn enthousiasme neemt weer toe. De vis mag terug en ik check meteen even de andere rigs. Beide zijn aangevreten. Het krabbenseizoen is begonnen...
Elk uur controleer ik mijn haakaas. Twee vissen belanden voor even in mijn net, waaronder een zilvergrijze schub. Dik tachtig cm. en evenals de andere twee vissen vol op het voer.
Ik voer wat en ruim mijn spullen op. De persoon die hier mijn wereldje is binnengedrongen zorgt voor een vervelend onderbuikgevoel. Het doorgangetje naar mijn stek loop je namelijk niet zomaar in, daar moet je echt moeite voor doen. Daar heb ik ook deels mijn stek op uitgekozen. We gaan het zien. Ik heb in ieder geval al een ander water op het oog. Daarbij heb ik weer lekker gevist en zijn er drie mooie grootwatervissen in mijn net beland. Dan mag je niet klagen.
Leuk verhaal weer zoals we gewend zijn van je. Hopen dat niet iemand nu je stek in neemt die zelf te lui is om moeite te doen voor een eigen stek. En als ik dat zo lees van die krabben ben ik echt blij dat we die hier niet hebben.
BeantwoordenVerwijderenAls het zo is, is het niet anders Ricardo. Dan is die persoon er wel moedwillig gaan zitten en laat hij/zij zich wel kennen. En wat betreft die krabben... wees inderdaad maar blij! ;)
VerwijderenGoed balen als iemand op je stek zit te vissen, maar als dat het geval is heeft het weinig invloed gehad want je vangt er wel weer 3.
BeantwoordenVerwijderenDa's niet relaxed met dat onderbuikgevoel. Toch zaten je vissen vol op je voer. Hopen dat het allemaal los loopt en gewoon je ding kan blijven doen.
BeantwoordenVerwijderenHoop ik ook Dres, maar je weet, krabbentijd....
VerwijderenWederom herkenbaar. Soms doet het er niet meer toe hoe goed het gaat. Dan is er een hunkering naar een nieuwe horizon, naar nieuwe avonturen. Weer eens ouderwets lekker hard onderuit gaan, het niet begrijpen en daar geen genoegen meenemen. Vissen is zoveel meer dan drillen. In dat perspectief zijn die krabben en die fantasieloze aflegger misschien precies op tijd gekomen...
BeantwoordenVerwijderenKlopt helemaal Rolf. Het maffe is dat je juist streeft naar een goedlopende stek en daar veel voor doet. De eerste keren is de voldoening supergaaf. Je merkt dat er nog wat valt te finetunen, doet dit en als gevolg daarvan worden je resultaten stabieler. En dan, na verloop van tijd, sluipt er bij mij iets in. Heel raar. Maar dat verdwijnt ook weer als ik een vis eraan heb en later kan vasthouden.
VerwijderenEn je laatste zin... misschien heb je wel gelijk.
Wederom een leuk stukje met herkenbare zaken Boudewijn! Je intuïtie leidt je wel naar het juiste water, de kachel of het toetsenbord. Die laatste twee worden nu wel erg aantrekkelijk trouwens.
BeantwoordenVerwijderenZo koud is het nog niet, toch Frank? Hoe moet dat dan in de winter? ;)
VerwijderenHeel apart die grijze karper en mooie foto. Je twijfel gaat vast wel weer weg Boudewijn. Ik zou willen dat ik een stek als de jouwe had want bij mij loopt het niet echt.
BeantwoordenVerwijderenControleer je altijd of ze op je voer zitten? Balen van die andere visser!
BeantwoordenVerwijderenHoi Jordy, meestal wel. Klinkt misschien vies, maar je komt er wel het een an ander over te weten namelijk. Zo kan je bijv. afleiden of het verstandig is om meer of minder te voeren, of ze echt voor je voer komen of zomaar voorbij zwemmen enzo
VerwijderenMooie serie vissen de laatste tijd. Zou zonde zijn als na al je werk iemand anders het voor je verpest. Helaas hoort dat er tegenwoordig bij.
BeantwoordenVerwijderenGr. Tom
Maar mannen, jullie gaan ervan uit dat deze "indringer" opzettelijk de stek van boustails bezoekt met de kennelijk kwade bedoeling om daar ook daadwerkelijk te gaan vissen. Ik krijg daar ook bepaalde onderbuikgevoelens bij. Misschien was het wel een ree die dorst had, of Phil Cottenier die zijn afgewaaide pruik zocht. Ga er toch niet zo snel vanuit dat "de vijand" je stekkie heeft geënterd. Het blijft vissen hoor, meer niet; je mietert er een homp lood in met een balletje eronder en je wacht tot ie aftettert. De kunst is niet het vangen, dat kan iedere lowlife die een riggie en een zak balletjes bij Raven bestelt. Nee mannen, de kunst is plezier blijven beleven zonder je druk te maken over imaginaire vijanden,die het op "jouw" stekkie voorzien hebben! Boustails, ik hoop dat ie nog vaak aftettert, maar ik hoop ook dat je inziet dat je het vissen niet al te serieus moet nemen; het blijft vissen hè?! Groeten van Wim de Lange
BeantwoordenVerwijderenBeste Wim,
VerwijderenMisschien weet je iets over mijn achtergrond, misschien ook niet, maar ik maak me niet zo snel meer druk om iets. Zeker het vissen relativeer ik en ik kan me dan ook zeker vinden in je betoog. De plek waar ik vis laat echter zeer weinig ruimte over voor toeval. Geen weldenkend mens zal er zonder doel komen. Hier mag je natuurlijk aan twijfelen, daarin is ieder vrij. ;)
Beste mannen,
BeantwoordenVerwijderenHier ben ik het idd mee eens; het is me al zo vaak opgevallen dat (karper)vissers zich heel druk maken om eventuele indringers. Op deze manier wordt vaak een 'imaginaire' vijand verzonnen. Onbegrijpelijk. Het is maar een hobby; niets meer dan dat. Als je dat niet inziet dan ben je druk bezig een bezetene te worden. Ook de in de reactie van de heer De Lange aangehaalde Phil Cottenier heeft dit uiteindelijk ingezien; hij leefde vijf dagen per week in een tent aan het water en vervreemdde van de maatschappij. Het leven ging volledig aan hem voorbij. Nu werkt hij en heeft sociale contacten. Ik hoor dat Phill zelfs gelukkig is heden ten dage. Er is ook geen enkele maatschappelijke relevantie te vinden in karpervissen, of denken jullie dat het een meerwaarde heeft om met je kanarie in je waadpak voor een bos riet te hangen? Een karpertje vangen is leuk, maar daar houdt het ook mee op.
Groeten, Kobus
Kobus en Wim. Leuke synoniemen voor een aflegger.
VerwijderenJe weet het toch maar te doen op dat water. Ik zou me ook nog niet zo druk maken over een andere visser maar gezien je reactie op Wim zit dat wel goed. Vang ze!
BeantwoordenVerwijderenAllereerst, B. Ik zie dat jij er goed mee omgaat, dus deze is meer algemeen. Even heel erg contra:
BeantwoordenVerwijderenMisschien liep een visser langs, zag het paadje en dacht: Dat is leuk om eens een tijdje te zitten! Hij heeft geen benul van de precieze voerplekken, zet zijn hengels neer en gaat lekker vissen.
Een visser hoeft toch niet met een machette zijn weg naar de waterkant banen zodat hij in ieder geval niet op een eerder gebruikte plek zit? Nou ben ik penvisser, dus bijt het veel minder snel, maar ik deel ook meerdere steken met meerdere onbekende vissers.
De achterdocht, de bezitterigheid. Als iemand eens zijn hengels neerzet op "jouw" plek is dat niet altijd gemene stekkenpezerij, soms wil gewoon iemand ook op dat mooie plekje zitten. Zoalng iemand de plek netjes achterlaat is daar toch niks mis mee? Allereerst vind ik dat een veel fijnere moraliteit (delen) en is en blijft het openbaar water.
Beste Anoniem,
VerwijderenInteractie is plezieriger als je elkaar bij naam kan noemen ;)
Mij heb je nergens zien beweren dat ik de stek claim, noch dat er niemand mag vissen. Ik beschrijf enkel wat ik beleef en wat mij bezig houdt. Ieder zijn/haar mening, ieder een eigen beleving. Ik vind het jammer dat iemand op mijn plekkie zit (onderhand de bevestiging gekregen) en niet zelf een plek zoekt. Jammer vind ik dit omdat de plek waar ik zat verre van voor de hand liggend is om er te vissen. Iemand kiest er dus bewust voor om te gaan vissen waar ik vis, terwijl er nog 1000 Ha+ aan water is waar deze persoon kan plaatsnemen.Of in ieder geval op een zelf gevonden plekje te gaan vissen Verboden? Neen. Jammer? In mijn ogen wel dat deze persoon zo handelt. Niets meer en niets minder. Maak je niet druk, vis zoals je wilt en veel plezier. Ook ik deel jouw moraliteit.
Excuses, had geen trek mijn post aan Google te koppelen... maar ik zie dat ik gewoon direct een naam erbij kon koppelen. Bij deze dus.
VerwijderenZoals ik zei: ik heb totaal niet het idee dat jij hier slecht mee omgaat :)
Betreft de stek... ik ben penvisser, dus dat is sowieso heel anders, maar ik blijf erbij dat ik het ietwat ver vind gaan als iedereen maar zijn eigen plek aan de waterkant moet maken. Er is een groot gebied tussen bewust stekken pezen en gewoon op een mooie plek gaan zitten.
Het mooiste zou zijn als je een praatje kon maken met debewuste visser en even lekker kan babbelen over het water en visbestand (en dus niet de confrontatie zoeken door het over de stek te hebben). Dan weet je ook direct wat voor persoon het is en hoe vervelnd het is. Is het dan toch duidelijk een hork kan je er wat van zeggen.
Zo praat ik regelmatig met andere vissers en heb nooit het gevoel gehad dat ik werd weggekeken. Meestal kom je dan al snel los over het water, vangsten en tactieken (wat voor mij als penvisser eigenlijk zelden boeit, maar het blijft leuk).
Maar nogmaals, ik vind niet dat je overdreven bezitterig reageert, dus dit is meer algemeen.