IJskoude karpers onder de hengeltop 2 incl. film

Sneeuw boven water, azende karpers onder water

Het feit dat mijn tripjes langs het water zich beginnen uit te betalen zorgt ervoor dat ik merkbaar fanatieker word. Ik besluit mijn zoekgebied wat verder uit te breiden, maar me wel op de grote watersystemen te blijven concentreren. Twee trips weet ik geen karper te spotten, wel voer ik op elke plek waar ik tot nu toe vis heb gezien een handje Crushies en 15 mm bollen. Niet alleen voor het gevoel, maar ook om te zien of er iets is langsgekomen.

Het is tijdens de derde trip dat ik weer vis vind bij de Takkenstek. De weersomstandigheden zijn nagenoeg hetzelfde als de afgelopen dagen, al breekt nu sporadisch de zon even door. Het zijn flink wat vissen en enkelen herken ik van de vorige keer. Onder hen de lichte, hoge schub met witte vlekken en een kale spiegel met vele mini schubjes op zijn staartwortel. Als ze even zijn weggezwommen voer ik snel twee handjes Crushies tussen en voor de takken.

De camera's staan in gereedheid. Het is nu afwachten. Ze komen net als de andere keren uit het midden, iets van links, langs wat op de bodem liggende stenen, aanzwemmen. Ze zijn voorspelbaar. Eerst zwemmen één of twee vissen over het voer en lijken dan de rest te gaan halen, alsof ze een inspectieronde doen. Het is gedrag dat ik al op diverse wateren heb waargenomen en van conditionering is hier geen sprake. Ook dit keer duurt het niet lang voor de groep terugkeert. Een enkeling pakt één of twee brokjes, maar daar blijft het bij. Als er eentje het sein tot vertrekken geeft, volgt de rest.

Ik zie het een paar keer gebeuren en geen één keer blijven ze langer dan tien minuten weg. Opvallend is wel dat het steeds dezelfde vissen zijn die eten. Het is tijd om een rig te water te laten. Net op tijd want het schooltje komt alweer aanzwemmen. Wederom pakken slechts een paar vissen wat voer, de rest lijkt gewoon geen interesse te hebben. Het water is natuurlijk  nog maar 4 graden. Als de meesten zich omdraaien om de voerplek weer te verlaten, pakt er een schub toch nog mijn haakaas op. De vis schudt zijn kop en weet zich te bevrijden. Sjit! Toch vrij rustig zwemt de vis weg, alsof hij niet helemaal heeft begrepen wat er zojuist is voorgevallen.

Ook 's winters komen ze ondiep en voor de kant

Met 60 gram toch te licht lood gebruikt voor dit systeem? Het systeem werkt goed, heb het talloze keren kunnen waarnemen, maar dat was telkens met zwaarder lood. Waarschijnlijk gewoon pech. Ondertussen zijn een nieuwe spiegel en schub bij het voer gearriveerd. Ook zij pakken slechts één of twee brokjes.

Ik ril en voel de kou tot op mijn botten. Toch blijf ik zitten, dit maak je immers niet elke winterdag mee.
Het groepje komt er weer aan. Dit keer zit er een spiegel bij die ik nog niet eerder heb gezien. Grote schubben op de staarthelft van zijn flank, prachtig! Ook de schub die zich nog geen kwartier geleden haakte zit er weer bij. Het beest pakt 'gewoon' weer een brokje op, vlak naast mijn haakaas. Een grotere schub toont interesse in het haakaas van mijn andere hengel, dat iets rechts van me, naast een in het water hangende tak ligt. Maar ook deze pakt een ander brokje.

En dan is het stil. Geen vis meer te bekennen. Zomaar, van het ene op het andere moment. Zijn ze voldaan? Geschrokken? Nu pas ben ik me weer bewust van de fietsers en wandelaars die vlak achter me passeren. Wat zullen die wel allemaal niet denken als ze iemand in deze kou stil in de struiken zien zitten? Een half uurtje later pak ik in. Binnenkort weer een rondje stekken doen.