Spiegelkarpers!

 

Rolf en ik hebben het onszelf niet makkelijk gemaakt door de afgelopen maanden op de grote, open waterstelsels te vissen, dus waren we het er al snel over eens dat een keertje een kleiner water een leuke afwisseling zou zijn. De keuze viel na kort beraad op 'De Parel'.

Ingesloten door bomen, ligt het water er ondanks de grauwe wolkensluier betoverend mooi bij. Uit de bomen roept een koekoek en spinnenwebben zijn behangen met druppeltjes van de pas overgedreven regenbui. Een winterkoninkje vlucht als we onze spullen op de grond laten zakken. Terwijl Rolf de koffie inschenkt zoek ik naar tekenen van visactiviteit. Het water oogt angstwekkend doods. Zelfs geen witje doorbreekt het wateroppervlak. We hebben ons plan al vooraf opgesteld: We vissen maximaal drie kwartier per plek en schuiven dan een stuk op, net zolang tot we vis vinden. Telkens voeren we een plekje vooruit zodat er al drie kwartier voer ligt als we aankomen. Met twee hengels de man kunnen we zo een groot stuk water afvissen.



Rolf past zijn rigje nog iets aan

We zijn ondertussen twee keer verkast en hebben dus al acht plekken bevist zonder actie te krijgen. Met hernieuwde moed droppen we de rigs op onze nieuwe, zorgvuldig uitgekozen plekjes. De zon breekt zowaar door de grauwe sluier heen en het wordt nóg aangenamer.
Na dik twintig minuten gebeurt het. Harde tikken op mijn rechter hengeltop en een snoeiharde run volgt. We jubelen. De vis geeft goed partij. Als hij voor het eerst door het wateroppervlak breekt zijn we nóg enthousiaster; wat een beauty van een spiegel! Rolf hanteert geroutineerd het net en brengt de vis veilig naar de wachtende mat. Daar bewonderen we spiegel.

De eerste, een beauty

Rolf schuift even later veertig meter verder op, om daar de laatste drie kwartier van de sessie uit te vissen. Ik blijf nog even hangen.
Er verstrijkt een half uur en ik besluit alvast wat spullen bij elkaar te rapen en het ondertussen weer droge net op te bergen.
Een run op mijn linker hengel. Ook deze gaat tekeer. Rolf steekt het net weer in elkaar terwijl ik met de vis bezig ben. Een werkelijk fantastisch mooi beschubde spiegel toont zijn flank. Het doet gewoon pijn aan je ogen, zo mooi. Eenmaal op de kant vergapen we ons aan de kleur en beschubbing van het beest.

Ik til de vis op voor de eerste foto. Een hoge fluittoon klinkt uit de richting van Rolf's hengels. Even paniek. Vis op de mat, Rolf sprint naar zijn hengels, schepnet naast me. Ik giet extra water over de vis, rits de mat dicht en breng het net naar Rolf. Op dat moment klinkt nóg een fluittoon. Shit, mijn andere hengel! Ik spoed me er naartoe, werp onderweg een korte blik op de vis in de mat en pak de hengel op. Zodra ik wat lijn heb gewonnen er me ervan hebt verzekerd dat de lijn vrij is, leg ik de hengel weer neer met de Carpsounder uit. Gelukkig heb ik standaard een bewaarzak in mijn tas zitten voor gevallen 'je-weet-maar-nooit' en dit is er eentje. Zo snel mogelijk zak ik de vis die in de mat opgeborgen ligt en hervat de dril.

Rolf komt met een gevuld net aangelopen. 'Wéér een spiegel ouwe! En wéér een mooie!'
Wat een gekkenhuis opeens! Rolf legt zijn vis voor even in de onthaakmat zodat we de mijne kunnen scheppen. Ook dit is een spiegel, een kale dit keer. Zo vis je tien plekken af zonder aanbeet, zo is het nauwelijks bij te houden. Een perfecte afsluiter van de sessie!

En Rolf's vis? Daarvan zie je hieronder een voorproefje, maar om hem helemaal te zien ga je naar NatVlees.

Voorproefje van Rolf's vis