Maarts succes!

'Vandaag begint het volgende deel van onze verbouwing, dus zal er vandaag en morgen veel geluidsoverlast zijn', meld mijn buurvrouw als ik haar buiten tegen het lijf loop. Een uur later hak ik de knoop door. Van schrijven komt zo toch niets, dus naar buiten. Vissen dus. Pennen? Het wordt met de boot op pad. Ik heb er laatst al een aantal op de ondiepe platen zien zwemmen, dus misschien maak ik er een kans.

Als de stek in zicht komt schakel ik de motor uit en laat me meedriften op de wind. Hopelijk verstoor ik zo eventueel aanwezige vissen minder en kan ik misschien al een glimp van een karper opvangen.

Het is wel weer even wennen dat bootvissen. Eerst de steekstokken. Hoe deed ik dat ook alweer? Hoe had ik ook alweer de meeste ruimte? Uiteindelijk ligt na driekwartier alles naar tevredenheid in. De rigs liggen in een waaier over de ondiepe plaat verspreid, elk niet verder dan twintig meter van de boot. Ik voer slechts vier in stukken gebroken bollen per rig bij. Slappe lijnen en nauwelijks hoorbaar afgestelde piepers, ik zit toch naast de hengels.

De lente is aanwezig

Het is toch frisser dan ik dacht. Gelukkig had ik hier al op gerekend. Een paar uur blauwbekken zag ik niet zo zitten. De lente hangt echt in de lucht. Meerkoeten stampen op hun nesten, de futenbals is alom te zien, knoppen staan op springen. Door de bewolking is het zicht in het water zeer slecht. Jammer, want ik had graag gezien of er vis rondzwom en misschien dat ik dan een azende vis had kunnen vastleggen.

De lijn van de middelste hengel strekt zich, waarna de hengeltop kromslaat. Beet! Een ziedende run is het enige wapenfeit. Rustig dirigeer ik de vis in het net. Een prachtig gekleurde schub. Snel een foto en dan mag hij weer terug. Ik kan alleen zo snel mijn zuignapstatief  niet vinden. Dan maar de camera boven op mijn tas en de zelfontspanner doet zijn werk. Onthoofd, maar met vis in mijn handen.

Onthoofd, maar met vis in mijn handen

Een half uurtje na terugzetten is het de linker hengel die afloopt. Vrijwel direct draait de vis aan de oppervlakte en zeilt naar rechts, tussen de andere lijnen door. Net als ik mijn hengel door de andere twee heb gehaald besluit de vis om te keren. Dezelfde actie in tegenovergestelde richting is noodzakelijk. Het gaat goed en niet veel later ligt er wederom een prachtige schub in de onthaakmat. Ook deze mag snel even op de foto.

Opnieuw is het de middelste hengel die afgaat. Veel heeft de dril niet omhanden en de vis ligt als snel veilig in de boot. Het gaat snel nu. De kleinste van vandaag, schat een pondje of 14. Deze mag meteen terug. 't Is ook tijd om te gaan. Vier uurtjes gevist, drie vissen gevangen. Wat te doen? Wat voeren en hopen dat er meer langskomen? Veel tijd om een sessietje te maken deze week is er niet met mijn andere plannen. En toch...