3 augustus 2011

Nieuw water om te bevissen?

Nu ik mijn leven weer een beetje oppak lijkt vissen haast gewoon te worden, maar mijn lichaam herinnert me er nog regelmatig aan dat het nog niet zo heel lang geleden was dat ik al afscheid van het leven had genomen. Een uitgeput, soms krachtloos lijf, maar ook mentale moeheid zijn duidelijke signalen. Het weer opnieuw moeten ‘leren’ lopen, de revalidatie, het wennen aan mijn nieuwe hart, dat proces is pas een half jaar geleden ingezet. Snel weer kunnen vissen was één van mijn motivators toen ik tot transpireren en tranen aan toe met grote inspanning mijn ene voet voor mijn andere probeerde te zetten en de 500 gram zware gewichtjes probeerde op te tillen. Nu, een half jaar later, vis ik weer, al is het nog aangepast, maar ‘what the hell’, ik vis. Alleen deze week waarschijnlijk niet. Schrijven aan mijn boeken, het langzaamaan terugkeren naar mijn eigen woning, ziekenhuiscontroles en revalidatie lijken al mijn tijd op te gaan slokken, maar voor een stukje wandelen heb ik wel tijd gevonden.


Vandaag ben ik voor het eerst sinds zeven jaar terug in een gebied waar destijds een bedrijventerrein werd gesloopt. Nu heeft er zich een mooi stukje natuur gevormd en het polderslotenstelsel dat er al lag is verder uigebreid.

In een zeer ondiep poeltje, waar het water nauwelijks 10 cm. diep is, zwemt een schooltje ruisvoorns en baarzen tussen eenden en meerkoeten in. Twee reigers staren beiden aan een kant van het poeltje geconcentreerd in het water. Even verderop wordt het water dieper en zie ik tot mijn verrassing een schubkarper rustig boven de waterplanten zwemmen. Vijftien meter verder tref ik nog twee soortgenoten aan.

Een volgende poel. Hier heeft het water een iets andere kleur, beetje grijzig en er groeien nauwelijks waterplanten. Overhangende taken zijn er wel genoeg. Mijn voelsprieten trillen, mijn neusvleugel jeukt, dus wurm ik me tussen de takken. En jawel: karpers, zeventien stuks, niet groot, schat de grootste op 70 cm. Er zwemt zelfs een prachtig gekleurd spiegeltje tussen. Het blijft leuk nieuwe watertjes te ontdekken en ookal lijkt dit water geen grote vissen te bevatten, ik kan ze hier wel goed in alle rust observeren. Misschien is het ook wel iets voor Project Winterkarper? Ik zet hem er op mijn lijstje bij.




5 opmerkingen:

  1. Hoi,

    Leuk dat het weer beter gaat,en dat je terug nieuwe(hot)spots ontdekt.Ik kijk ernaar uit voor je winter karper project

    Groet Peter

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het blijft toch een wonder. Geniet!
    Groet,
    Johan

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Inderdaad! Pas een half jaar… Ik volg je al weer een tijdje alsof dit de normaalste zaak van de wereld is. Niet dus! Succes en sterkte met het verder revalideren!

    p.s. Ik heb je boek! Prachtig!!!!

    Groet,

    Koen.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Boudewijn,
    wat een heftig verhaal man. Ik volg je blog nu al een tijdje en doe dit met veel plezier. Je regelmatige updates zorgen ervoor dat ik regelmatig even controleer of je alweer een nieuw avontuur hebt beleefd. Ik heb bij het lezen van je stukjes nooit beseft dat je nog beperkt bent in je visserij. Hoe zal dat straks dan wel niet lopen als je weer 100% bent?!
    Groeten,

    Stefan

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Mannen bedankt.
    En Koen, je zal vast wel een hoop herkennen in de oppervlaktevisverhalen. Veel plezier.

    BeantwoordenVerwijderen