Carp and the City part 5

Het met visspullen beladen karretje achter me aanslepend, nader ik de stek. Twee langsfietsende jonge vrouwen, duikende meerkoeten en jagende futen, woonboten, langsvarende plezierbootjes en op de achtergrond het geruis van auto’s, optrekkende bussen en een rinkelende tram kenmerken de omgeving. Dit keer geen zonnende en picknickende mensen. Was toen ik hier met Joop zat wel anders. (Part 4). Vandaag een dagje vissen met Andres. Met het slechte weer dat er voorspeld was zagen we mogelijkheden om in betrekkelijke rust hier te kunnen vissen. Andres nam de drie dagen voorvoeren op zich en ik kon dus eigenlijk gewoon aanschuiven. Ik heb rustig aan gedaan en eerst nog even op Lac du Vette gevoerd. Andres zit al anderhalf uur als ik aankom. Een grijns op zijn kop doet vermoeden dat de buit al binnen is, maar niets is minder waar; slechts twee brasems vergrepen zich aan zijn boilie.

Om 11.00 uur liggen onze rigs op hun plaats. Die van Andres op de geijkte plekken bij dukdalven, woonboten en lelies en de mijne vlak naast de vaargeul. De vaargeul zelf bewaren we voor de volgende keer. We willen de komende sessies uitvinden waar we hier de meeste aanbeten kunnen verwachten.

Blokken die vis

Min of meer van het ene op het andere moment barst de activiteit los. Overal op en rond onze stek springen en draaien brasems en verschijnen belletjes aan de oppervlakte. Lang hoeven we niet op de eerste actie te wachten: een zakker op Andres’ rechter hengel. Hij pakt de hengel op, blokt de vis en zet twee stappen naar achteren. Een brede kolk aan de oppervlakte. Dan opeens geen weerstand meer en Andres weet zich ternauwernood staande te houden. Een paar flinke vloeken. Het leek een mooie. Ik laat hem maar even.

Helga en co zaten er voor vandaag weer eens flink naast. We branden weg in de zon in plaats van te moeten schuilen tegen de voorspelde regen. Er gaat een laag uit en de zonnebrand wordt tevoorschijn gehaald. Andres start zijn voerboot en dropt zijn rig met wat pellets en een tiental bollen. Ondertussen is de activiteit verder toegenomen en hebben we gezelschap gekregen van een hond die bij Andres genegenheid zoekt en onze tassen intensief besnuffelt. Het beest heeft wel iets weg van Rataplan van Lucky Luke. Een met juppen volgeladen boot komt langsvaren. Twee bezonnebrilde, aantrekkelijke brunettes lachen en lijken zelfs te proosten op ons. En daar zit je dan in je viskloffie en hobby een goede beurt te maken… De vaarkunde van de roerganger kost me ook nog bijna m’n hengels, zo dicht varen ze langs.

Andres besluit zijn linker hengel te verleggen en plaatst zijn rig in het midden, precies daar waar de boten varen. Je weet nooit. Een goede vijftig minuten later een gillende run op dezelfde hengel. Een stevig gevecht volgt waarbij Andres de vis twee keer vlak voor de steiger met woonboot aan de overkant weet te blokken. Eenmaal in het net blijkt het om een hoge schub te gaan die Andres een gebalde vuist in de lucht doet steken. Wat een beest!

Rataplan is al ruim een uur bij ons en we hebben nog altijd geen baasje gezien. Ondertussen heeft  hij het zich gemakkelijk gemaakt en is naast mijn stoel gaan liggen in de zon. Een terugloper op Andres’ linker hengel. Die lag juist een paar minuten in. ’t Blijkt een brasem. Heb ik geen last van, maar ik voer ook geen klein spul bij.

Niet lang daarna wederom een aanbeet voor Andres. Ze lijken van links te komen vandaag; altijd een verrassing. Een kleine schub vecht voor wat hij waard is en weet vlak voor het schepnet te ontsnappen. Ik besluit mijn hengels te controleren en ze een paar meter te verleggen. Eén rig vervang ik voor een bungeerig van Triggalink. Het is de eerste keer dat ik hem inzet. De rig gaat in de voerboot samen met een paar boilies en wat altijd vangende mini-pelletjes van Andres. ’t Zal mij benieuwen.

Even valt de activiteit helemaal weg, draait er geen brasem of witvis aan de oppervlakte, maar evenals eerder op de dag, lijkt plots anderhalf uur later de etensbel te luiden en is het overal activiteit wat de klok slaat. Een aanbeet voor Andres resulteert in een mooie schub.

Niet veel later ben ik aan de beurt. Op de hengel met Andres zijn altijd vangende mini-pellets en de rig met de Triggalink. Niet veel later kan ik even op de foto met een schub.

We zijn tevreden met het resultaat. Volgende keer leg ik mijn beide hengels hier in de vaargeul en hopelijk leren we dan weer wat bij. Maar het is duidelijk: There is carp in the city!