7 mei 2011

The hunt for Lac du Vette mirrors; Hufters

Ondanks dat de sessie met Rolf geen karper opleverde zag ik wel perspectief. Er zat karper in de buurt, zo bleek ook toen de duisternis inviel, alleen bleven de aanbeten uit. Zo kwam het dat ik gisteravond weer in de boot zat om te voeren, dit keer met Peter. Peter heeft nog nooit geblankt als ik hem naar een van mijn stekken meenam, dus de ‘pressure is on’. Nadat we gevoerd hebben varen we nog eens over de ondiepe plaat. Mooi verspreid zien we groepjes boilies en duivenmengeling op de bodem liggen. We zijn tevreden.

De volgende ochtend zitten we om 09.30 uur in de boot, nadat we de vertrektijd van 03.00 uur naar 05.00 uur, naar 07.00 uur en uiteindelijk naar 09.00 uur hadden bijgesteld. In mijn enthousiasme wilde ik er weer vol tegenaan gaan, maar gelukkig heeft mijn verstand gezegevierd. Het is tenslotte nog maar iets meer dan drie maanden geleden dat ik mijn nieuwe hart heb gekregen…
Als we over de stek varen zien we dat al het voer is verdwenen. Er zijn zelfs kale plekken en kuiltjes te zien in de gisteren nog met wier begroeide plekken. Vol vertrouwen leggen we aan en installeren alles. Peter neemt plaats op Rolf’s plek en ik op mijn ‘eigen’.

10.45 uur. Peter’s middelste hengel, die het dichtst tegen de haven aan ligt, komt tot leven: een run! Peter heft de hengel en de vis zwenkt naar links, van de boten vandaan, maar richting de links van hem aan de eigen kant overhangende struiken. Al snel de onvermijdelijke rukken aan de hengel en een stagnerende slip. Vast. Zo te horen paniek bij het meerkoetennest. Deiningen. Peter stapt de boot in en gaat achter de vis aan. Tien lange minuten later komt hij achter de struiken vandaan varen, bezweet, maar met zijn prijs op de onthaakmat: een typische Lac du Vette-schub.

Tegen het einde van de middag arriveert Rolf. Hij staat met Peter bij de toegang tot het paaigebied te kijken, als plots Peter’s meest linker hengel er vandoor gaat. Ik gris de hengel uit de steunen, draai de slip nagenoeg dicht en zet twee stappen achteruit. De druk neemt toe. Hand op de spoel. Langzaam gaat de hengel naar horizontale stand. Van buigen is nu al geen sprake meer. Niet te houden. De vis heeft een paal bereikt en neemt nog altijd lijn. Snel verminder ik de druk door de slip losser te draaien. Als ik niet gek doe heb ik nog een kans. Peter en Rolf komen aansnellen. De boot brengt uitkomst. Bij de paal aangekomen volgen we de lijn. Muurvast. Peter vindt de haak terug in een andere paal.

Als de avond valt draaien brasems aan de opervlakte. Tot drie keer toe vergrijpt er zich één aan mijn boilie. Ook de knutten verschijnen weer, in nog grotere getalen dan eergisteren. Dan komt er een luxe kajuitboot aanvaren met op de spiegel twee rod pods. Karpervissers. Als de twee opvarenden ons opmerken minderen ze vaart en blijft de motor stationair draaien. Eén van hen wijst onze kant op. We vangen woorden op: ‘vissers… wat doen?.. nee… oké…’ Ze lijken te twijfelen. Vol verbazing zien we ze een rig bij één van mijn plekken laten zakken en langzaam doorvaren tot net voorbij Peter’s plekken. Daar leggen ze op zo’n 15 meter afstand aan en wordt de hengel op één van de rod pods gelegd. Piepjes klinken. We zijn met stomheid geslagen en zijn er meteen klaar mee. We zouden over een kwartiertje toch vertrekken, maar toch. Een tweede rig gaat te water. Wij ruimen op. Dit betekent einde voerstek.

Terwijl we terugvaren kies ik mijn nieuwe stek. Het wordt ‘Devil’s gate’, een plek met overhangende en in het water groeiende takken. Er liggen boomstronken en de vlakbij aanwezige taluds lopen steil af van twee naar zeven meter en dan al snel naar vijftien.

6 opmerkingen:

  1. Boudewijn

    back on track zie ik ......wat zou ik daar van balen die lui op zo´n boot ...ik zou uit nijd met mijn eigen bootje daar lekker gaan ankeren of iets dergelijks zolang ze maar lang er last van hebben ..

    gr Frank

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi Frank,
    Nou, we hebben wel het een en ander in ons hoofd gehad...
    Ik probeer het gewoon ergens anders. Helaas blijkt het zo te werken tegenwoordig.
    Boudewijn

    BeantwoordenVerwijderen
  3. wat zou het toch lekker zijn als je een verticaalhengeltje bij je hebt om nog even een laatste uurtje wat lijntjes omhoog te jojoen!!!
    groeten patrick

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hufters inderdaad! Maar je bent wel lekker bezig zo te lezen. Mooi verslag weer. Ik kijk uit naar het volgende! Ben benieuwd naar die inwoners van het Lac.

    Groet,
    Jeffrey

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Boudewijn,
    Wat een aso's! Ben benieuwd naar het vervolg. Ga je op dat water het hele jaar vissen?

    Tom

    BeantwoordenVerwijderen
  6. He Boudewijn!

    Erg jammer is dat altijd,
    voelt gewoon weg of er van je gestolen word.

    Sta je te voeren op een vrij onbekende stek, komt er iemand voor bij die opvallend langzaam rijd, en vervolgens 20minuten later zijn hengels uit de auto trekt en is even lekker je voerstek kapot gaat vissen..

    Vragen lijkt mij gepast.

    Wel super van jullie zuur verdiende aanbeten, ik hoop dat je snel wat mag vangen!

    Vangze,
    Bastiaan

    BeantwoordenVerwijderen