Breamsday

Een middagje pennen. Ik ben terug in de ondiepe kom waar ik een paar dagen geleden nog een paar karpers zag zwemen. Ondanks de regen is het water nog helder. Hier vertroebelt het snel bij harde wind of regen. Vijf voerplekjes van blikmaïs, capucijners en mini-pellets, op de windkant, een metertje voor de schoeiing. De diepte varieert van 20 cm. tot 40 cm. Diep zat voor een grote vis.

Eerste plek: Stofwolken. Gespannen leg ik in. Rode puntje van de pen staat net iets onder het wateroppervlak. Geen probleem. Twee brasems zwemmen kauwend tussen de stofwolken. Van karper nog geen spoor. Mijn pen loopt weg. Brasem nummer 1, al snel gevolgd door nummer 2.

Tweede plek: Vlak na inleggen weer een brasem, en nog één, en nog één.

Elke plek levert brasem op. Sommige beschadigd door de paai, andere nog dik en onder de paaipukkels. Met deze aantallen en gewichten zou ik er nog een wedstrijd mee winnen.

Het tweede rondje, derde plek, ik ben nu dertien brasems verder, draait een karper om mijn voerplekje heen en duikt dan de stofwolk in. In de buurt van de 20 pond schat ik. Zijn staart roert. Nieuwe stofwolken. Brasems zwemmen heen en weer. Het rode puntje van de pen wipt, maar ik heb meer het idee dat de vis tegen mijn lijn aan ligt. De staart verdwijnt in de stofwolk. De pen komt tot rust. Brasems doorkruisen de wolk. De schub verschijnt weer en duikt de stofwolk in. Dit keer loopt de pen al snel een stukje weg, steekt vervolgens iets op, en verdwijnt. De lijn strekt zich, ik zet de haak. Het water ontploft. Een kei en keiharde run naar rechts, vlak langs een lelieveldje. Een bellenspoor en stofwolken volgen de vis. Een kolk aan de oppervlakte, dan een koerswijziging naar links, weg van het lelieveldje, maar in de richting van een ander. Steeds verder naar links. Zo kan ik wel lijn winnen, die ik vervolgens even makkelijk weer verlies als hij verder naar links afbuigt. Ik moet hem afstoppen voor de lelies. Het lukt. De vis zwenkt naar rechts, stevent op het eerste lelieveld af. Nu merk ik dat ik nog kracht in mijn armen tekort kom. De vis weet de buitenrand van het veld te bereiken. Leliebladeren bewegen, water kolkt. Het moet geen probleem zijn met de 33/00 op mijn spoel. Geven en nemen. Dan toch vast. Kut! Geen beweging meer in te krijgen. De vis blijkt gelost. Deze had ik… moest ik…

Ik vis verder, belust op revange. Brasems genoeg: nummer 14… nummer 17… mijn voer slinkt drastisch… nummer 21… nummer 23… voer op. Klaar! Hier valt niet tegenop te vissen.