The hunt for Lac du Vette mirrors; patsers en lekkers

De sessie van vandaag was een drama, maar toch wil ik hem jullie niet onthouden. Op dus naar een hernieuwde poging op Lac du Vette.

Vanwege de drukte op het water besluit ik een stek te bevissen die ver buiten de normale recreatievaarroute ligt. Onderweg voer ik nog wel even wat bij Devil’s Gate, gewoon als extra optie voor de laatste twee uurtjes, mocht het niets zijn.

Ik ben juist helemaal geïnstalleerd als er twee jochies in hun zodiaks komen aanvaren en voor mijn boot langs en boven mijn zorgvuldig ingeworpen rigs beginnen te racen. Ik probeer ze aan te spreken, maar kom niet boven het gebrul van de motoren uit. Even ga ik er nog vanuit dat ze snel zullen vertrekken, maar na een goede twintig minuten schieten ze nog altijd over het water. Wat een stelletje klootzakken! Ik er klaar mee. Ik draai binnen en vertrek naar het ondiepe gedeelte van het water, in de hoop daar wat karpers te spotten.

Ik meer tussen het riet af en stap uit de boot. Een blik op het water: drie kleine schubs en een spiegel en… twee karpervissers. Het is te klein om met zoveel mensen te vissen, dus stap ik maar weer de boot in en op weg naar Devil’s Gate.



Het is flink manoeuvreren tussen de zeilbootjes, motorboten, sloepen en patserboten door. Het lijkt wel of iedereen een boot heeft en alleen maar rechtdoor kan of wil varen. Gelukkig is Devil’s Gate vrij. Tijdens het aanleggen zie ik twee karpers wegzwemmen. Iets zachter aan doen dus. Snel werp ik mijn eerste twee hengels in. Als ik klaar sta om mijn derde hengel in te werpen, komt er een klein, luxe jacht recht op mij af varen. Achter het roer het prototype patser: zwarte zonnebril, peuk in de bek, een net niet genoeg afgetraind ontbloot bovenlijf, en een ‘fuck-niet-met-mij-smoel’. Op het voordek een vrouwelijke begindertiger brunette.

Ik laat mijn hengel weer zakken. Nee hè… De boot heeft teveel snelheid, dit gaat nooit goed. De vrouw staat op. Oei, ziet er verrekte goed uit! Patser ziet zijn fout in en panikeert een beetje. Het is te laat. De boot ramt de schoeiing en de vrouw weet zich ternauwernood staande te houden. Opgefokt stapt Patser naar de punt van de boot en weet een landvast om een van de palen te gooien. Ik waag het erop: ‘Zijn jullie van plan hier te blijven? Ik ben hier zoals je ziet aan het vissen namelijk.’ Met een intussen rood aangelopen hoofd kijkt Patser op: ‘En wat zou dat?!’ bitst hij me met bemoei-je-met-je-eigen-zaken-smoel toe. Wat te doen, ik ben er net? Ik ga zitten en besluit het even aan te kijken. Er liggen tenslotte al twee hengels in en ik heb karpers gezien.

De vrouw ontdoet zich van haar T-shirt. Wat onthult wordt ziet er goed uit. Patser loopt snel naar de achterkant van het schip en probeert weer controle over de situatie te krijgen. De vrouw kijkt me aan en lacht. Ik kijk vanachter mijn zonnebril terug en lach ietwat schaapachtig terug en hef mijn hand iets, overrompeld door deze plotselinge sfeerverandering. Ze trekt de knopen van haar rokje los, waarna ze deze om haar enkels op het dek laat vallen. Ze kijkt iets opzij, mijn kant op. Patser roept: ‘Snoep, kan je effies helpen?’ Ze draait zich om en loopt via de zijkant van de boot ogenschijnlijk wat onwennig naar de achtersteven. Enkel een dun reepje stof tussen haar zeer mooi gevormde billen. Wat moet ze met die eikel?!

Al snel keert ze terug en gaat zitten op het kussen dat het gehele voordek beslaat. Haar blik weer mijn kant op. Ik antwoord heimelijk vanachter mijn zonnebril. Ze glimlacht weer, gaat langzaam rechtop zitten en doet het bovenstukje van haar bikini uit. Haar ontblote borsten in de zon, perfect in proportie met de rest van haar lichaam. Wat is dit voor film?! Een vreemde situatie. Dan komt Patser naar voren lopen en krijgt door Snoep een tube zonnebrandcrème aangereikt. Patser begint bij haar schouders en gaat met zijn handen langzaam naar beneden. Zou ik ook doen.

Ik rommel wat tussen mijn spulletjes, probeer me een juiste houding te geven. Een onderlijntje knopen dan maar. Ondertussen voel ik Patser’s ogen priemen en dat maakt me behoorlijk ongemakkelijk. Met een nieuwe peuk in zijn bek haalt hij een fles witte wijn. Een zacht muziekje klinkt nu. Die gaan voorlopig nog niet weg. Ik ben er eigenlijk wel klaar mee. 'Today is not a good day to fish.' Trager dan anders draai ik mijn hengels binnen. Nog een laatste blik op Snoep en ik start de motor.

Langzaam pruttel ik over een opkomend lelieveld terug. Hé, is dat geen karper?! Ik vaar om een sloep heen om een kijkje te nemen. Twee vrijende vrouwen op de bodem. De blonde van de twee kijkt verschrikt op. Tjsonge, die zijn ook niet mis! De vermeende karper blijkt een gedraaid lelieblad te zijn.

Wat een dag! Toch maar eens beter over het vistijdstip gaan nadenken.