Project BallBreakLake 1 - First success

BallBreakLake, een mooi, onvoorspelbaar water, waar het een enkele keer niet makkelijker lijkt te kunnen verlopen, maar vaker een water dat je nèt iets te stevig bij je ballen vast grijpt...

Al even geleden. De rustige kabbel loopt stuk op de basaltblokken. In de verte varen containerschepen en een enkele zeilboot. Hier heb ik weer naar uitgekeken. Lekker staren in de verte en bootjes kijken. Helaas ontsieren fuiken weer het kantbeeld. Het is niet anders. Mijn voornemen is om hier een aantal keer vier à vijf uur te vissen tot ik er genoeg van heb. Indien mogelijk vooraf wat gevoerd, maar niet per sé noodzakelijk; ik gebruik goed, attractief aas. Eerst maar eens mijn eigen hengels in orde maken. Ik heb ditmaal gekozen voor een plek waar ik redelijk uit het zicht zit, tussen onkruid, struiken en een enkele boom.

Mijn hengels staan los, verspreid in het water. Elke rig is voorzien van een Monstercrab Aminol boilie. Naast een bewezen, goed aas valt hij door zijn kleur ook nog op in het half troebele water. Ik heb vertrouwen. Twee rigs liggen op een niet te missen randje van anderhalf naar twee meter. Rond de rand liggen stukken hout en diverse grote stenen. Misschien wel ooit de oever? De derde rig ligt voor een brede rietkraag, klaar om de kantscharrelaar op te vangen.

Groter en opvallend grote borstvinnen

Nog geen half uur duurt het, dan loopt de rechter hengel onder het randje af. Links ligt wat puin onder water, zolang de vis daar weg blijft zou er niet al teveel aan de hand moeten zijn. De vis scheert naar rechts, wat dat gevaar meteen uitsluit. Om een grotere, veilige zone te creëren waad ik verder het water in en plaats mezelf tussen het puin en de vis in. Niet veel later een grote ruit in het wateroppervlak. Die is groter dan ik had verwacht! Een paar uitvallen verder ligt mijn prijs veilig in het net. Dat was lekker snel zeg! En wat een brute vis! Opvallend grote borstvinnen ook. Snel een paar foto's en hij mag weer terug.

Die eerste aanbeet is het belangrijkste op een water als BallBreakLake. Zit er eentje, dan zijn er meer. Dat blijkt ook, want er eindigen nog twee kleine, typische grootwaterschubs in mijn net. Nu kijken of ik dit resultaat kan doortrekken in de volgende sessies. Ik heb het in ieder geval prima naar mijn zit zo.