Project BallBreakLake 4 - Het gaat hard!

Ditmaal vergezeld Wouter me naar het grote water. Die had wel oren naar een potje uitwaaien en is ook niet vies van grootwatervissen. De vangsten zijn tot nu toe niet geweldig goed en bij lange na niet te vergelijken met vroeger - toen was alles beter toch? - maar er kwam wel regelmatig vis op de kant. Vandaag zijn de omstandigheden in elk geval goed.

Als we de dijk aflopen naar de rietkraag valt me meteen al op dat het een stuk drassiger is, sterker, daar waar ik normaal mijn stoel en tas heb staan, staat nu een laag water. Dat wordt improviseren. Op de stek  die ik tot nu toe steeds bevist heb, kan je maximaal drie hengels kwijt. Die beschouwen we als onze 'hoofdhengels'. Drie andere hengels zetten we een stukje buiten de stek en zijn bonushengels. Wat in de rondte peilen levert drie nieuwe plekken op die elk van een rig worden voorzien. Anderhalf uur na aankomst zijn we ready to go.

Normaal droog, nu een laag water

Ongeveer veertig minuten later is het 'go'. Wouter mag eerst, we vissen run om run. Wie een vis vangt is nu minder belangrijk, zolang ze er maar uit komen. Toch een beetje verrassend is het één van de nieuwe plekken die de aanbeet oplevert. De eerste spurt van de vis is indrukwekkend. Wouter waadt een stuk met de vis mee terwijl hij het net steeds voor zich uit gooit. Twee keer zie ik hem bijna zijn evenwicht verliezen en voorover vallen, waarschijnlijk door de basaltblokken die verspreid op de bodem liggen. Als hij de dril tot een goed einde heeft gebracht en rustig terug waadt, loopt een andere hengel af, één van richelhengels. Nu kom ik in actie. Minuten later liggen er twee schubs in de onthaakmat. De mijne mag na onthaken meteen terug, die van Wouter zetten we even op de foto. Als dit zo door gaat kan het nog een druk dagje worden!

Opvallend licht voor het water

We zien het als een positief iets dat de vissen verspreid kwamen, dat betekent dat er vast nog meer rondhangen. Van watervogels geen spoor dit maal, ook weer apart.
Als de eieren in de pan liggen is het weer één van de richelhengels die afloopt. Wouter drilt, ik sta klaar met het net en kijk zo nu en dan even om naar de eieren en schep de vis als deze klaar zijn. Goed geregeld zo! De vis mag weer terug en we storten ons op het eten.

Wat een geweldenaar!

We kunnen een klein uur uitbuiken, dan is het de rechter bonushengel die afloopt. Yes! Wat kan het soms toch lekker lopen! Dit is veel logger en langzaam maar zeker verandert onze euforische stemming in een serieuzere. Concentreren nu! Voor de zekerheid draait Wouter twee hengels binnen om zo meer ruimte te hebben en ellende te voorkomen. Erg lange minuten later steekt Wouter het net onder de vis. Wat een beest! Wat een geweldenaar! Beiden staren we ietwat beduusd naar de vis die in het net ligt. Zeker, we hebben in ons leven grotere vissen gevangen, maar dit blijft toch wel heel gaaf! Ik kom uit m'n roes. Snel wegen en meten en op de foto ermee.

Als alles weer op orde is, voer ik verspreid wat Crushies bij. Er zit vis op de stek en die willen we in de buurt houden. Misschien zit er nog wel een verrassing bij?

We raken ongeduldig. Waar blijft de volgende aanbeet? Hadden we dan toch niet moeten bijvoeren? Is de rest verjaagd? Zijn er nog wel meer? Vast wel. Geduld, er is pas bijna een uur verstreken. En hebben we nog niet genoeg?!

Toch nog onverwacht een harde aanbeet. Wouter stuift gretig het water in, ik volg rustig met het net. De linker bonushengel dit keer. Met moeite weet Wouter de vis onder controle te houden. Als hij hem richting net wil dirigeren zet de vis toch nog aan en zwemt tegen de lijn van de linker 'hoofdhengel'. Toch klopt er iets niet, want de vis blijkt helemaal niet achter de lijn te hangen en de beetmelder blijft geluid afgeven. Beet!

En zo staan we beiden een vis te drillen. De mijne doet zo weinig dat ik hem zelfs eerder binnen heb dan Wouter die van hem. Ik onthaak de vis in het net en laat hem meteen zwemmen om de vis van Wouter in veilige haven te brengen.

We zijn toch wel iets teleurgesteld bij het zien van de vis. Mooi en gaaf, dat zeker, maar gezien de kracht die het beest ten toon spreidde, hadden we toch echt iets groters verwacht. Zo zie je maar!

Vis op de stek, dus snel wat bijvoeren

Een uur voor opruimen. Wouter staat met een kromme hengel. Wéér is het de linker richelhengel. Wouter staat tot het randje van zijn waadpak in het water want de lijn zit vast. We weten niet eens of de vis er nog aan zit, maar de lijn los krijgen heeft nu prioriteit. Ik reik hem de schepnetsteel aan die ik van het net heb ontdaan. Zo kan hij het spreidblok gebruiken om de lijn te volgen en deze hopelijk onder een andere hoek brengen of meer kracht zetten. Na wat geklooi schiet de lijn plots los. De 55/00 kan gelukkig een hoop hebben. Wouter zoekt contact en draait lijn op en komt uit bij de steunen van een van de bonushengels. 'Hij zit er nog aan!' hoor ik hem jubelen. Ik steek intussen de armen van het net weer in het spreidblok zodat we de vis kunnen scheppen. 'Yes!' klinkt het als ik het net om de vis hef. Ook Wouter heeft zijn grootste van de dag binnen.

Het spreidblok bracht redding en leverde
Wouter zijn grootste van de dag op