Project BallBreakLake 2 - Goed bezig!

Het succes van de eerste sessie werd niet doorgetrokken en twee blanks op rij volgden. Niks mis mee natuurlijk en ik genoot hard. Met jagende baarzen, langsvliegende ijsvogeltjes, biddende valkjes en het weidse uitzicht viel er genoeg te zien. Eerlijk gezegd ging ik beide keren een beetje tegen beter weten in omdat de omstandigheden in mijn ogen verre van goed waren, maar thuis vang je sowieso niets. Daarnaast pik je elke keer dat je op een stek zit natuurlijk weer wat kennis op. Ik wilde bijvoorbeeld weten of de weersomstandigheden wel écht zoveel invloed zouden hebben als ik vermoedde en daar kom je alleen achter door gewoon te gaan.

En dus ging ik en ving ik niets. Het is natuurlijk makkelijk om te stellen dat het door de verkeerde windrichting of de stijgende luchtdruk of iets dergelijks kwam. En op dit soort wateren wil bijvoorbeeld een beetje voer vooraf ook wel helpen, al is dit niet per sé nodig om iets te kunnen vangen. En toch, als er geen vis zit valt er ook weinig te vangen natuurlijk.

De vierde sessie plan ik tijdens in mijn ogen goede omstandigheden. De wind staat voor de derde dag op mijn stek en de luchtdruk is dalende. Ik heb zelfs een dag ervoor wat gevoerd.

Vandaag vijf uur vissen, iets wat ik nauwelijks doe. Evenals de vorige keer plaats ik de rig van mijn rechter hengel onder aan de richel, de middelste een meter of twintig meer naar links er juist bovenop en die van de linker hengel komt twee meter uit de kant voor de rietkraag te liggen waar het een dikke halve meter diep is. Van mijn stoel op de kant is het max vijftien meter waden naar de hengels.

Tot drie maal toe springt er een klein schubje  tussen de richelhengels in, maar dik twee uur later is er nog geen hengel afgelopen, dus besluit ik deze opnieuw in te gooien. Dat lijkt een goede keuze geweest te zijn, want ruim een half uur later loopt de middelste hengel af. Vrijwel meteen breekt de vis door het wateroppervlak. Een klein schubje. Als ik de vis boven mijn net trek, loopt de kanthengel af. Shit, zal je altijd zien. Wel lekker! Snel waad ik met gevuld schepnet en hengel naar de hengel en molen die lijn blijft afgeven. Het schepnet klem ik tussen mijn benen, de hengel gooi ik op de kant en de strijd kan beginnen. Deze geeft duidelijk meer tegenstand en scheert naar rechts boven de richelplek. Daar zie ik voor het eerst de flank van de vis. Een spiegel! Een paar uitvallen volgen, maar uiteindelijk weet ik ook deze in het net te loodsen.

De spiegel is beduidend groter en mag op de foto. Een bevestiging voor de gekozen omstandigheden? En voor het opnieuw inwerpen? Je weet nooit, maar gevoel is heel bepalend in mijn visserij. Kort voor opruimen klinken er een paar piepen uit mijn middelste beetmelder. De hengeltop gaat rustig heen en weer. Kan een brasem zijn, maar te vaak heb ervaren dat het een rustig door azende vis is of eentje die met zijn kop ligt te schudden zonder weg te zwemmen. Het blijkt het laatste en een wat viezige schub probeert even later uit mijn net te ontsnappen. De vis heeft een vale, afgeleefde gloed over zich, alsof hij het niet heel lang meer gaat maken. Desondanks deden zijn krachtsinspanningen anders vermoeden... In ieder geval ben ik goed bezig! Until next time!