Snoeken bij de vleet

Zaterdag weer even op zoek naar karper. Lokatie: diverse paaisloten.

Al na twintig meter de eerste beweging in het water: kolkjes. Het is er misschien 30 cm. diep. Azen? Nee, ruisvoorns aan de oppervlakte. Ook mooi.

Vlak onder de kant beweegt iets. 70 cm. snoek heeft zijn prooi in het vizier en volgt het schooltje ruizers behoedzaam, zijn lijf gespannen, zijn vinnen druk wapperend. Dan zorgt schaduw ervoor dat ik rover en prooi uit het zicht verlies. Ik zoek dekking achter een boompje en speur. Dan plots opspattend water, kolken en een snoeklijf door het wateroppervlak, niet meer dan vijf meter bij mij vandaan.

Als de rust is wedergekeerd zwemt het schooltje ruisvoorns uit de schaduw, ogenschijnlijk heel kalm, alsof er niets is gebeurd.

Ik vervolg mijn weg. Nog altijd geen teken van karper. Achter me wederom tumult in het water. De snoek maakt zijn tweede slachtoffer.

Ik volg de sloot. Weer een snoekje. Dit keer misschien 10 a 15 cm. lang.

Vijftig meter verderop nog een. Deze heeft zich verborgen tussen de opkomende draadalg. Even verder op liggen weer een mini-snoekje en een snoek van plusminus 70 cm.

Van karper nog altijd geen teken. Ik zal nog even geduld moeten opbrengen.