Sneeuw, wind en vrieskou vandaag. Een vismaat had de moed om te gaan vissen dus ga ik even kijken.
De sneeuw op het grasveld kraakt onder mijn voeten als ik naar zijn stek loop. Om me heen een witgrijze massa, misschien 25 meter zicht. Wat een mafkees om in dit weer te gaan vissen! Wel mooi.
Een centimeters dikke sneeuwlaag bedekt zijn paraplu, eronder staat een voor driekwart besneeuwde stretcher. Old school wintervissen. Niks geen heater in een tent, gewoon in de buitenlucht, de elementen trotseren. Wat een mafkees. Grijnzend steekt hij ter begroeting zijn hand uit. Zijn schoenen, broek en jas zijn met sneeuw en ijs bedekt, op zijn hoofd de vacht van een dode poolvos of zo iets. Hoe houd ie het uit?
‘De stek loopt nog steeds goed en binnen vang ik niets’ zegt hij haast verontschuldigend.
Langzaam neemt de sneeuwval af. Meerkoeten duiken zijn boilies op. Zelfs die op 10 meter zijn niet veilig. Eén harde tik op zijn top en twee teruglopers van een meerkoet zijn de enige momenten van opwinding geweest tot nu toe. Hij wil nog even een uurtje in het donker meepakken en blijft tot 17 uur zitten. Mocht er zich een vis melden, dan hoor ik het uiteraard.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten