The hunt for Lac du Vette mirrors; Hello Beauty!

Zaterdag, zondag, dinsdag. Wat een luxe! Wederom zit ik aan de waterkant. 10.15 uur. Ik lig in. De derde hengel kostte me wat moeite en kreeg ik pas bij de derde poging op de juiste plek. De wind staat schuin op mijn stek, zoals je het als visser graag hebt, maar het beïnvloedt wel de precisie bij het inwerpen. Daarbij moet ik nog wennen aan de dikke lijn die ik nu op mijn spoelen heb. Johhny worstelt zich al een tijdje door de golven. Ik begin toch steeds meer bewondering voor het beestje te krijgen. Zou hij zijn strubbelingen ook echt als zodanig ervaren? Of weet hij misschien niet beter? Als ik de voorspellingen mag geloven staat er vandaag ZW-7 op het programma. Van regen is tot nu toe nog geen sprake, maar de wind neemt ik kracht toe en de lucht wordt steeds donkerder. Vandaag wordt het ruig; visweer voor echte mannen.

12.20 uur. Het regenfront is er. Er mee gepaard gaat toenemende windkracht. Hopelijk houd de burcht het, want ik heb bescherming onder de dikke, maar broos ogende, takken gezocht. Ik draai de rechter hengel binnen. Heb zo’n gevoel dat er wel eens een vis vlak onder het kantje kan komen met deze golfslag en bewolking. Er is een opening in het afstervende lelieveld. Daar komt de rig te liggen. Eerste worp meteen goed, lekker. Er gaan wat ananassnoepjes heen en ik zoek snel weer de beschutting van m’n shelter op. Een schubje verschijnt voor even tussen de golven. Oei, oei, kom maar op!

Rolf komt buurten. Bij zijn vorige bezoek spuugde hij in het water ‘Zo, effe een aanbeet forceren.’ En warempel een kwartier later liep de eerste hengel af en wéér een half uur later de tweede. Zo’n tien meter van de hoek van het slootje naast me komt een vis half uit het water. Op dezelfde hoogte als ik lig. We wachten, maar een aanbeet blijft uit. Bij vertrek spuugt Rolf weer in het water. ‘Zo, laat ze maar komen en ik hoor het wel.’

14.05 De regen slaat neer op het doek van de shelter en zorgt voor een alles overstemmend geroffel. Het rode lampje van de rechter Carpsounder licht op en blijft branden. Beet! Ik ren de vier stappen naar m’n hengel en pak hem op. Slip loslaten, eerst laten gaan. De lijn blijft achter het talud haken. Steeds meer van de voorslag verlaat mijn spoel, ik voel het schuren. De voorslagknoop loopt door de ogen. Tijd om meer druk te zetten. Ik win wat lijn en de knoop zit nu tussen het tweede en derde oog. Hij zit er nog aan. Een korte run. Weer het schuren. Ik draai lijn op tot de eerste meters van de voorslag weer op de spoel zitten. Dan lijkt de lijn los te springen. Snel draai ik meer lijn op als de vis naar rechts zwenkt. De rafels op de lijn wapperen in de wind. Een run het weid op. Regen en wind beuken op mijn lijf, maar ik voel het nauwelijks. Ik ga hem vangen! Ik weet het. Steeds meer gehavende lijn komt op de spoel te liggen. Voor het eerst een kolk aan de oppervlakte. Een schub en een grote ook. Weer moet ik meters prijsgeven. Gepiep naast me. Ik zit toch niet met mijn lijn in die lijn?! Dan de monotone toon van de middelste hengel. Shit! Ik laat de hengel, moet me concentreren op de vis die ik eraan heb. Deze weet van geen opgeven en blijft gaan. De lijn van de andere hengel is ondertussen helemaal slap gevallen. Eindelijk weet ik de vis te netten. Ik sluit het net en concentreer me op de andere hengel. Ook deze zit vast achter het talud, maar komt onverwacht snel los. De dril stelt niet heel veel voor en het blijkt een schub van een pond of 14 te zijn. Ik onthaak hem in het water en neem de grotere vis mee om te meten en wegen. De vis is 93 centimeter lang, bij het aflezen van de weegklok kraakt mijn rug. Yessss, wat een vis! Wat een beauty! Nieuw du Vette record voor mij!

Trillend loop ik de voorslag na. Ruim twintig meter knip ik af, die vertrouw ik niet meer, ookal krijg ik het niet doormidden getrokken. Sterk spul dat MaxXimum van Piet! De rig komt weer op dezelfde plek te liggen. De voorslag van de andere hengel kan er nog mee door. Als ik een nieuwe boilie op de hair zet een run op links. Ze komen duidelijk in groepjes. De lijn zit even vast achter de lelies, maar die vormen niet echt een probleem meer. Het talud vormt wel een probleem, maar ook dit keer werkt het weinig druk zetten en hengel hoog houden. De lijn komt los en de vis komt meteen vrij eenvoudig mee. Pas voor de kant gaat hij flink tekeer. Keer op keer duikt hij de lelies in, maar uiteindelijk kan ik het net om de vis heffen. Kleiner dan de grote, groter dan de kleine.

Johhny komt langspeddelen en keft. Ja, ja, je hebt je belofte ingelost. Ik werp hem twee halve boilies toe. Met een beetje goede wil bespeur ik trots in zijn houding als hij met een halfje de kant in zwemt.

16.00 Run op rechts. Dit keer heb ik direct contact met de vis. Het snelle, wendbare gedrag zegt genoeg. Een standaard formaat schub voor hier mag even later weer terug. Hij gaat lekker. De lucht wordt lichter, misschien kan ik wel droog inpakken. Zal dan toch alles een keertje mee zitten?