Karpers op zicht

Voor me zwemt een schooltje karpers in het heldere water. De zonnestralen die door de overhangende takken priemen vergemakkelijken het volgen van de karpers. Op het water is het een drukte van belang door het mooie weer. Verborgen achter struiken en bomen blijf ik lekker uit het zicht en kan ik ongestoord de vissen volgen. Tijd om de hengels klaar te maken.

De gebruikte stiff-rig. Aan de wartel komt het
haakaas, een 'shot on the hook' - loodje -
op de haak

Ook nu weer heeft mijn mobiele aanpak en flexibiliteit zijn vruchten afgeworpen, anders had ik dit schooltje nooit gevonden. Ik prik twee steuntjes met piepers in de grond waar de struiken toegang bieden tot het water. Enkel tot een meter of twee uit de kant is het water wiervrij, verder is een groot veld van groene planten. De zone voor de kant is waarschijnlijk wiervrij gebleven omdat er nauwelijks zonlicht door de overhangende boomtakken dingt. Ik laat twee rigs zakken, waarbij ik mijn leader en hoofdlijn helemaal slap laat liggen. Eén rig is een zogenaamde stiff-rig die, eenmaal het haakaas opgenomen, amper ruimte biedt tot uitspuwen. De rig heeft zich vaak genoeg bewezen. De andere is een soepel rigje. Centimeter of twaalf lang met supersnel draaiende haak.

Verborgen achter boomstammen en struiken loop ik met schepnet in de hand van hengel naar hengel, benieuwd of er vis op het voer ligt. Daarnaast is het heen en weer lopen noodzakelijk omdat de zeer doortrapte meerkoeten zich anders aan mijn aas vergrijpen. Het zijn er geen vier ofzo, maar eerder dertig. Mijn actieve gedrag vergoot de kans op verstoren, maar ik neem het voor lief en vertrouw op mijn kunde en ervaring. Ongeveer een kwartiertje na inleggen arriveren er twee schubs op mijn 'stiff-rig-plek'. Hun gedrag verbaast me. Aanzwemmen, één brokje pakken en na het oppakken niet meer bewegen, slechts langzaam op hun buik tot op de bodem laten zakken. Het hele lijf blijft stil. En een rig prikt het beste als de vis zwemt of tenminste beweegt. Conditionering? Maar dit is wel heel extreem gedrag. Mijn haakaas wordt door de grootste van het tweetal opgepakt. Ik reik naar mijn hengel om snel te kunnen reageren. De haak prikt niet en een paar tellen na opname spuwt de vis mijn rig uit, ondanks het zeer stijve materiaal.

Kruisen door het wier

Rustig observeren

Als ook de andere vis mijn haakaas zonder consequenties heeft kunnen oppakken en uitspuwen is het tijd voor verandering. Een voordeel van het momenteel heldere water en alles kunnen volgen. Ik vervang de rig door een kort, zeer soepel onderlijntje van Skinny, zet een loodje vast op vijf centimeter van de haak en om de haakpunt nóg sneller naar beneden te laten gaan monteer ik een 'shot on the hook' - een 1 grams loodje onder in de bocht onder de haakpunt. Nu hoeft de vis het haakaas alleen nog maar op te pakken en hij is de 'sjaak'.

De schubs komen van links aanzwemmen

De rig doet zijn werk perfect. De schubs komen van links aanzwemmen en het is de grootste van de twee die mijn haakaas oppakt. Meteen begint hij met zijn kop te slaan en spurt dan weg. Yes! Een paar minuten later ligt de vis in het net. Ik heb mijn onthaakmat nog niet klaar liggen dus besluit ik de vis in het net te onthaken. Ik wip net de haak los als ik mijn andere beetmelder hoor gillen. Shit! En maar één schepnet..! Snel laat ik de vis vrij en sprint de twintig meter met net naar de andere hengel. Ditmaal blijkt het een spiegel te zijn. Een grote pluk wier bemoeilijkt de dril, maar het het loopt goed af. Breed geschouderd, amper schubben en hoog gebouwd.

Niet lang na opnieuw inleggen gaat de andere schub van het duo in de fout. Het is mooi geweest zo. Vanavond zou ik met Wouter drie uurtjes gaan vissen en ik moet krachten sparen. We zullen hier terugkomen. Ik voer wat Crushies op diverse plekken, al weet ik dat het meeste door de kl.te koeten zal worden opgegeten. Zo hebben de vissen een paar uur rust op de plek voor Wouter en ik arriveren.

Het is 20.00 uur als we aankomen. De plek ligt er rustig bij. De talrijke meerkoeten houden zich verderop in het wierveld op. Dat stelt ons in de gelegenheid wat plekjes te maken met Crusies. Ik heb Wouter al geïnformeerd over het aasgedrag van de vissen vanmiddag en ook hij heeft daar zijn rigs op aangepast.

Als alles op zijn plek ligt, lopen we de diverse bevoerde plekjes af, in de hoop er wat azende karpers te vinden. Helaas zien we enkel wat voorns en baarsjes. Een half uur na inleggen is het al raak op een van mijn hengels. Zo zie je maar, je ziet het ene moment even niets en vervolgens toch een aanbeet! Hoe snel vinden ze wel niet je aas?! Wouter is verderop aan het kijken en hoort me niet roepen. Een probleem want mijn schepnet ligt nog tien meter verderop. De vis verzet zich echter zo hevig dat er aardig wat tijd verstrijkt en Wouter mijn geroep uiteindelijk toch opmerkt. Van mijn plannetje om zo rustig mogelijk de vis binnen te halen komt dus ook weinig terecht. Dat verkleint de kans op nóg een aanbeet aanzienlijk. Eerst deze maar eens in mijn net zien te krijgen.

Wederom een prachtige vis, bijna rijen. We vissen door tot 23.30 uur. De omstandigheden zijn goed met de aantrekkende wind en dalende luchtdruk. Het mag niet baten, het blijft bij de ene vis. Maar wat een dag weer!