Lekker zo die gaat

De Plompensloot; zelfde stek, nu met Auke, met wie ik al jaren een sessietje op de planning heb staan, maar welke door mijn almaar slechter wordende hart telkens vooruit geschoven moest worden. Vandaag dus ook weer een bijzondere dag, zoals er zoveel zijn de laatste tijd. We zullen vissen van 12.00 uur tot 17.30 uur.

Om 11.45 uur ligt alles op z’n plaats. Mijn rigs liggen weer aan de overkant tegen de overhangende takken. Auke heeft een rig net over de helft van de sloot geplaatst en de ander eveneens tegen de overhangende takken. De eigen kant laten we even voor wat het is, zodat we ook een beetje kunnen rondlopen.

Stekoverzicht

Iets voor eenen een piep uit mijn linker Carpsounder. Lijnzwemmer is stug omdat ik met toplood vis. Ik wacht een kwartiertje af en haal dan op. Vast. Sjorren en trekken en uiteindelijk komt de boel los. Haak is nog scherp en geen verdere mankementen te bespeuren. Ik werp opnieuw in, nu iets verder naar links en iets verder uit de kant.

Nieuwe vriend?

Het lijkt erop dat ik een nieuwe vriend heb. Hij kwam de vorige keren ook al buurten. Telkens is hij in zijn eentje en telkens kijkt hij me aan met een scheve kop. De toegeworpen boilie wordt gretig opgegeten.

14.45 Run op mijn rechter hengel. Ik heb net Andres aan de telefoon en gooi het apparaat in het gras. De hengel gaat goed krom. Een boeggolf naar rechts, verdwijnpunt blijft hetzelfde. Er ligt iets dat er eerder nog niet lag. Uit het gras hoor ik Andres’ stem: ‘Hallo?! Heb je d’r een op? Hallo?’

Ik weet de vis te blokken. Een brede kolk en een staart door het wateroppervlak. Ik win weer terrein. De vis moet nu vlak bij het obstakel zijn. De lijn schiet los. Eindelijk direct contact. Vissenlijf aan de oppervlakte. Ik verhoog de druk wat. Nieuwe krachstexplosie, schot naar rechts, voor de overhangende boom en lelies rechts van me langs. Auke pakt het schepnet. Ik win lijn. Een in het water hangende tak schudt, lelies wijken en worden afgesneden. Het gaat goed. ’t Is een schub’, meldt Auke als hij het net heft. De buit is binnen, het doel is bereikt: 21 pond precies.

‘Ze zwemmen hier in groepjes’, bereid ik Auke op een volgende aanbeet voor.

Het is benauwder en vochtiger geworden de laatste paar uur. De zon weet niet meer door het wolkendek heen te breken. Afnemende witvisactiviteit aan het wateroppervlak, ook minder fanatiek fluitende en kwetterende vogels. Geen goed teken.

De piepers zwijgen. 17.45 uur ruimen we op. Eén vis, maar wel vis. Een volgende afspraak wordt gemaakt, dan halen we wat ons toekomt.