Carp and the City part 2

Zoals afgesproken kom ik om 09.00 uur op de stek aan. Tijdens het uitladen van de spullen komt ook Andres op zijn volgepakte brommer aangereden. Benieuwd wat vandaag gaat brengen bouwen we snel op. We zitten weer op dezelfde stek als ik drie dagen geleden zat en Andres twee dagen daarvoor. De afgelopen twee dagen hebben we voor een mooi voertapijtje gezorgd en hopelijk hebben de aanwezige vissen dat kunnen waarderen. Andres heeft zijn voerboot mee zodat we onze rigs heel precies tegen de palen en tussen de bootjes kunnen plaatsen. Tijdens het opzetten van de spullen zien we nog niets draaien, springen of aan de oppervlakte zwemmen. Dat was de afgelopen dagen wel anders.
  

‘Piep!’ Andres’ hengeltop schudt licht. Meer hoeft hij niet te zien met zijn rig slechts een meter van de paaltjes vandaan en pakt zijn hengel op. Brasem.

Tijdens het opnieuw uitvaren van zijn rig lijkt de accu langzaam het leven te laten. Ternauwernood weet de boot de kant weer te bereiken. Niet relaxt. We zitten net weer als er zich weer een brasem meldt. De reserve accu wordt ingezet. Krachtiger dan ervoor vaart het bootje weg. Toch ziet deze tocht er ook niet helemaal vloeiend uit, maar alles komt op zijn bestemming aan.

Drie jonge Marokkaanse vrouwen nemen op het bankje achter ons plaats. Druk en vooral luid gesprek. Al snel komen lipstick en mascara tevoorschijn, waarna er wordt gerookt en luidruchtig geroddeld. Op normaal geluidsniveau praten blijkt niet mogelijk.

Twee piepen op mijn rechter hengel. Hengeltop slaat krom, weer terug en wéér krom.’Piep, piep’ Ik heb de hengel al in mijn handen en loop naar achteren. De vis moet weg van de bootjes. Te weinig weerstand. Shit! Ik onthaak een boterhamzakje.

De voerboot wordt weer ingezet. In een slakkengang weet hij de juiste plek te bereiken. Kleppen open en lossen. Niet dus. Het ding weigert dienst. Andres is er klaar mee. De boot moet in de fik. Gewoon inwerpen dus, ook geen probleem. Ik mik op het half gezonken bootje met het blauwe dekzeil aan de overkant. De rig valt precies goed. Ik gooi meteen maar mijn andere hengel opnieuw in. Maar goed ook, want bij binnenhalen blijkt een plastictas mijn onderlijn omsloten te hebben. Andres vist met ‘snowmans’ en ik met grondboilies. Misschien moet ik dat ook maar doen, al is het om het plastic te onwtijken.

Een paar piepen en Andres stuit op flinke weerstand. Karper. Hij zeilt naar rechts en komt vervolgens rustig, mokkend dichterbij. Een schub. Eenmaal in het net toch iets groter dan we dachten. Unster en meetlint geven 20 pond en 83 cm. aan. De vis heeft zich gezien de ontlasting flink op de gevoerde boilies uitgeleefd. Dat wekt vertrouwen!

Het blijft stil. Nog altijd geen springende of draaiende karper en dat terwijl de afgelopen dagen genoeg activiteit te zien was. Is het toch het weer dat omslaat? Er wordt veel regen verwacht. Ik vang een brasem, Andres takelt maar weer eens een plastick tas binnen.

Eindelijk meld er zich weer een karper, ook dit keer voor Andres. Hij is een stuk kleiner, maar evengoed welkom. In de verte zien we boven grachtenpanden het regenfront al naderen. Donkere, rollende wolken. Snel maken we een fotootje en beginnen met inpakken. In ieder geval twee karpers en de stek van een hoop plastic ontdaan. Andres probeert het morgen nog eens, ik ga zondag weer een paar uurtjes op pad. Plompensloot of weer eens Lac du Vette, ik ben er nog niet helemaal uit.