Back at Beatrixpark

Na de tip van Joris W. ben ik vandaag terug in het Beatrixpark. In mijn jaszak een zakje boilies en een klein blikje mais, in mijn ene hand mijn fototoestel, in mijn andere mijn waterdichte actioncam op een uitschuifbare schepnetsteel. Volgens Joris liggen hier elk najaar karpers onder een bepaald bruggetje. Bij mijn vorige bezoek heb ik geen vis zien zwemmen, maar voor de zekerheid heb ik toch mijn waterdichte actioncam meegenomen. Hoewel de lichtomstandigheden door de bewolking en het troebele water niet ideaal zijn om te filmen, wil ik toch een poging wagen. Op het bruggetje aangekomen voer ik wat boiliekruim en mais op twee verschillende plekjes. Zoals gevreesd, weten de eenden en meerkoeten niet hoe snel ze zich naar het lekkers moeten spoeden.

De steigertjes

Omdat ik niet verwacht meteen vis te zien, loop ik naar de steigertjes iets verderop. Er is veel blad bijeen gedreven, wat het zicht onder water daar nog verder beperkt. Toch laat ik mijn camaraatje ertussen zakken om onder de steigertjes te gluren.
Vlak voor het tweede steigertje meen ik aan de rand van het samengedreven blad een staart te zien. Goed kijken en even wachten geven duidelijkheid: het is een karper en al snel komen er zelfs nog twee onder het blad vandaan zwemmen. Voorzichtig breng ik mijn camaraatje dichterbij. Op een halve meter afstand schiet het drietal weg, mijn cameraatje in een stofwolk achterlatend.

Ruim een half uur later ben ik weer terug op het bruggetje. Ik zie nog genoeg maiskorrels liggen, dus de duikende meerkoeten hebben niet alles opgegeten. Zolang ik recht boven het voerplekje blijf staan durven ze niet te duiken. Dan schuift een schub in beeld. Rustig zwemt hij boven het voerplekje en duikt dan naar beneden om te eten. Een tweede voegt zich bij hem. Ik zie ook wat stukjes boilie in hun bek verdwijnen. Ik schuif de schepnetsteel met daarop mijn cameraatje uit en steek hem naar beneden. Maar wat blijkt? Mijn cameraatje bereikt het water niet eens. Het bruggetje is te hoog! Een van de meerkoeten doet een korte, rumoerige uitval naar mijn cameraatje en vlucht dan met veel herrie. Stofwolken en kolken: weg karpers. Ik hang nog een kwartiertje op de brug maar het blijft stil.
Ik weet genoeg en zal snel weer terugkomen.

Helaas blijkt het drietal niet op film te staan, maar onder een van de steigertjes hield zich een schub op. Hier het filmpje.